Sinds 1 november 2024 namen wij afscheid van deze geliefde dierbaren:
|
Middelkerke
|
|
| |
Irène Metdepenningen
|
| |
Josephus Sinnesael
|
| |
Kathleen Depoorter
|
| |
Germaine Kiekens
|
| |
Renée Van Hoecke
|
| |
E.H. Luc De Baene
|
| |
Rogier Delacourt
|
| |
Rita Moonen
|
| |
Carine Clément
|
| |
Jenny Supeene
|
| |
Hêrvé Van Den Broucke
|
| |
Jeanine Tilman
|
| |
Denise Martens
|
| |
Jenny Devolder
|
| |
Monique Braem
|
| |
Jan Van Hooff
|
| |
Gilbert Vanhooren
|
| |
Magdalena Dehondt
|
| |
|
|
Lombardsijde
|
|
| |
Yvan Thieren
|
| |
Georges Schoonvaere
|
| |
Denise Berteloot
|
| |
André Lindelauf
|
| |
Marleen Willems
|
| |
André Louwie
|
| |
Eddy Locqueneux
|
| |
Solange Mollet
|
| |
Noëlla Delacauw
|
| |
Daniel Vanheste
|
| |
Joël Stroo
|
| |
Alma Nachtergaele
|
| |
|
|
Westende
|
|
| |
Monique Ostyn
|
| |
Simonne Deschacht
|
| |
Cecilia Verbiest
|
| |
Pierre Brys
|
| |
Alfons Dombrecht
|
| |
Arthur Roobaert
|
| |
Raphaël Zielens
|
| |
Ghislaine Decroos
|
| |
Rosette Schoolmeesters
|
| |
Filip Pieters
|
| |
Solange Thinsy
|
| |
|
|
Wilskerke
|
|
| |
Hilaire Peel
|
| |
Eric Peel
|
| |
Jenny Colpaert
|
| |
Marcel Peel
|
| |
|
|
Schore
|
|
| |
|
| |
Roger Verstraete
|
| |
Georges De Maré
|
| |
|
|
Slijpe
|
|
| |
Hubert Demaegdt
|
| |
Marguerite Van Wassenhove
|
| |
Andre Lagrou
|
| |
Arnold Brys
|
| |
Jérôme Dewulf
|
| |
Beatrice Martens
|
| |
|
|
Mannekensvere
|
|
| |
Maria Morael
|
GEBED
God,
als het verdriet ons teveel wordt,
wil Jij dan licht en troost zijn.
Als angst ons verlamt,
wil Jij dan licht en vertrouwen zijn.
Als de dood ons overrompelt,
wil Jij dan licht en leven zijn.
God,
laat jouw licht over ons schijnen
en spreek woorden van hoop en toekomst.
Wil alle duisternis wegnemen
en ons liefdevol en teder omarmen.
Amen.
Gedenken is rouwen
en rouwen vraagt tijd
veel tijd…
Tijd om de pijn toe te laten
van het gemis en de leegte,
tijd om te wenen
en hopelijk ook mensen om je heen
bij wie je mag wenen.
Rouwen vraagt tijd,
veel tijd en niemand anders
dan jijzelf weet hoeveel…
Maar gedenken is meer dan rouwen.
Het is ook: niet vergeten,
blijven herinneren
vooral die levengevende dagen,
de dagen van nabijheid en verbondenheid,
de woorden van liefde en goedheid
die ook na het sterven blijven klinken in je hart…
de gebaren van verzoening die het hart verlichtten
en de daden die in je leven hun sporen nalaten…
Woorden en daden:
Ze krijgen een plek in je hart
ze worden bewaard en gekoesterd
als een geschenk dat blijft
en dat niemand af kan nemen.
Maar gedenken is meer dan niet vergeten
en meer dan herinneren…
Het is ook zien, zien door de tranen heen,
dat er meer is dan dood en leegte en gemis,
zien wie je geliefden ook vandaag nog zijn
en wie ze blijven en wat in hen nooit sterven zal.
Bijkomstigheden mogen mee sterven
maar niet de kern, niet de ziel.
Gedenken is zien dat de liefde is gebleven,
dat de verbondenheid nog altijd levend is,
en dat je geliefden iets van God in zich blijven dragen.
Een spoor van liefde dat onuitwisbaar is
en dat je verdere levensweg zal tekenen.
Gedenken is over je geliefden praten
over wat hun ziel, hun kern was en is.
Is met je geliefden blijven praten
hun namen blijven noemen
en je laten aanspreken door het leven
dat na hun sterven is gebleven.
Gedenken is gaandeweg en stukje bij beetje
opnieuw verbonden raken,
een verbondenheid die grenzen overschrijdt:
de grens van plaats en tijd bestaat niet meer.
Aanwezigheid is in-wezigheid geworden.
Gedenken is je geliefden
in jou laten leven,
voor en na hun dood.
Carlos Desoete
