De kansendans
Op vrijdag 22 november 2024 kwamen 85 mensen samen voor de voorstelling ‘De Kansen-dans’ in de Branding van Middelkerke.
De avond werd georganiseerd door onze Pastorale Eenheid, de Bethelkerk en vzw Middelkind.
De voorstelling bracht een vernieuwende kijk op armoede, de samenleving en op armoedebestrijding via een straf levensverhaal.
Caro Bridts en Lieven De Pril, medewerkers van Welzijnsschakels vzw, schreven eind 2021 het boek "De Kansendans".
In 2024 verscheen de 4de editie. "Dit boek over armoede en gelijkwaardigheid vertrekt vanuit het persoonlijke levensverhaal van Caro, Rebecca en Lieven.
De Kansendans neemt je mee in een onbekende wereld achter de gevels in jouw eigen buurt.
Door de bril van mensen in armoede, die uitgesloten worden, krijg je een andere kijk op de samenleving, op armoede en op duurzame oplossingen.
Naast pakkende getuigenissen bevat het boek essentiële en toegankelijke achtergrondinformatie voor verenigingen, vrijwilligers, hulpverleners en leerkrachten."
Caro Bridts is ervaringsdeskundige in armoede en sociale uitsluiting.
Rebecca Van Den Steen is sociaal werker met armoede-ervaring.
Lieven De Pril is veertig jaar professioneel en vrijwillig actief in armoedebestrijding.
Actrice Stefanie Moens vertolkte de rol van Caro. Ze is zelf vrijwilliger in een armoedewerking.
De voorstelling was adembenemend en zette aan tot denken hoe we samen verder armoede kunnen bestrijden. Want armoede is een onrecht!
Quotes uit 'De Kansendans'
Caro Bridts en Lieven De Pril, De kansendans, Halewijn, Antwerpen, 126 blz., 15 euro.
Bestellen via www.halewijn.info
Caro • Er wordt een onderscheid gemaakt tussen ‘goede’ en ‘slechte’ armen. Ik heb mijn leven in handen gepakt, dus ben ik een goeie. Het heeft echter 30 jaar geduurd om mijn le-ven op de rails te krijgen. Nu zijn ze mild voor mij, maar in wezen ben ik niemand anders dan vroeger. Ik krijg veel oprechte complimenten, maar ze voelen dubbel aan.
Ze zeggen: ‘Jij bent een sterke madam.’
Ik was ook een sterk kind en een sterke tiener en toen werd dat niet erkend.
Integendeel.
Veel andere mensen zijn ook sterk, maar dat wordt te weinig gezien.
Caro • Halfweg de vorming [bij serviceclub Zonta] kondigde Lieven een plaspauze aan. Ik vertelde aan de dames dat het ook een rookpauze was voor mij. Waarop de voorzitster recht sprong en het woord nam. De schrik sloeg mij om het hart, want ze ging waarschijnlijk nega-tief reageren op mijn ongezonde gewoonte. Ze zei: ‘Dat komt goed uit, want ik heb ook zin in een sigaretje!’ Er groeide een mooie vriendschap met de voorzitster en de hele service-club. We hebben nog veel samengewerkt rond het thema armoede en... ze maakten mij zelfs erelid van Zonta.
Ik heb toen ontdekt dat als je elkaar van mens tot mens kan en mag ontmoeten er veel dingen zijn die ons verbinden.
Het gaat niet alleen over de kledij die we dragen, over welke wagen we besturen, over de woning waarin we wonen of het leefmilieu waarin we geboren werden of moesten opgroeien. Het gaat over hoe we met dit alles omgaan en hoe we van daaruit naar anderen kijken!
Lieven • Er bestaat een variatie voor de stoelendans. Daarbij kunnen deelnemers die geen stoel vinden op de schoot gaan zitten van iemand die wel een stoel heeft. Zo wordt niemand uitgesloten. Naarmate het spel vordert, zitten steeds meer mensen bij elkaar op de schoot... tot dat helemaal onhoudbaar wordt.
Deze stoelendans doet mij denken aan de vrijwilligers die opvangen wat structureel mis-loopt. Zij nemen alsmaar meer mensen – waarvoor er te weinig kansen zijn – op hun schoot. Dat lukt een tijdje, maar als er steeds minder kansen zijn, valt alles in duigen. Dan is deze Kansendans niet vol te houden.
Caro • Goede hulpverlening hangt van kleine details af, die toch een groot verschil maken. Ik was in budgetbeheer bij Linda van het OCMW. In het begin vroeg ze naar de geboorteda-tum van mijn zoon. Een hele tijd later stond er in de maand november plots vijftig euro te veel op mijn rekening.
Ik belde om te laten weten aan het OCMW dat ze te veel gestort hadden. Linda had gewoon een extra bedrag voorzien voor de verjaardag van mijn zoon. Ze wist dat het voor mij be-langrijk was om een cadeautje te kopen voor mijn zoon. Bij haar kreeg ik nooit het gevoel dat ik moest bedelen.
Samen tegen armoede
Armoede bestrijden begint bij het beluisteren van mensen die in armoede terechtgekomen zijn.
Alleen dan kunnen de juiste acties ondernomen worden.
We raden dan ook aan om het boek te lezen.
Pastoor Bart
