Hoe omgaan met diversiteit? Diepgaander zoeken naar de bron in ons leven waaruit we kracht putten. Hoe verbondenheid scheppen? Het waren maar enkele van de vele vragen die de kandidaat-vormelingen op een vroege zondagochtend voorgeschoteld kregen in het kader van een gezinsviering met een tikkeltje meer. En laat nu net dat tikkeltje meer iets betekenen in hun en ons leven!
Met de sfeer van Broederlijk Delen op de achtergrond en aan de hand van drie workshops en een lied groeven de jongeren diep in hun hart om pittige antwoorden te geven op serieuze levensvragen. Wees gerust, ook de jongeren van nu willen hun steentje bijdragen om de wereld er toch wat regenboogkleuriger te laten uitzien. En ze droegen écht hun steentje bij in het bouwen van een waterput voor het altaar. Catechiste Jovita bracht hun bij dat het beter leven was vanuit de bron met levend water dan uit een droge put. Niet het steeds meer willen, de beste zijn, mensen overtroeven maar warme aandacht geven aan de medemens, waarderen om wie hij of zij is. Niet leven op je eigen ritme, roddelen en kwetsen, maar stilstaan bij die kleine dingen in het leven die er echt toe doen. Niet de liefde zoeken, steeds in de kijker willen lopen, maar zelf liefde geven, het goede in de ander herkennen, meeleven met de ander. Het is merkbaar dat wij, kleine mensen, toch vaak leven vanuit een put. Zijn we daarom soms zo uitgeput?
Voor ons gelovigen is het een boeiende uitdaging om te leven als de Samaritaanse. Met een groot hart en een ruime blik mensen van andere origine omarmen, zij die uitgesloten zijn omwille van geaardheid, beperkingen, leeftijd,… toch hun plekje geven in de maatschappij, een brug slaan over al die verschillen heen. Net zoals het water ontsproten aan de bron rustig meandert, zo moeten wij het ook proberen met onze naaste. Van een simpele goeiedag naar een uitgestoken hand en een oor dat luisteren wil. Kan al veel betekenen voor die ander! En lijken we dan niet al een beetje op die Samaritaanse vrouw?
Wel, de kandidaat-vormelingen zijn alvast al op de goede weg! Een greep uit de antwoorden die we mochten lezen en horen: “Iemand helpen zonder iets terug te krijgen. Dat mensen eerlijk behandeld worden. De mensen helpen die problemen hebben, bv. armoede, mensen met kanker. Mijn bomma helpen. Vlam inkleuren voor de Warmste week. Helpen in de zorgkunde. Wafels verkocht met vrienden: 100€ voor Broederlijk Delen. Je kan helpen met boodschappen doen.” Eenvoudige gebaren, recht uit het hart…!
En zo verweefden we de hele gezinsviering met die eenvoudige gebaren, dat Levend water voor anderen. Stilstaan bij Jezus, die er was voor de mensen in goede en kwade dagen. Die ons niet de rug toekeert als we van het pad afwijken dat Hij met ons voor ogen heeft. Met een vleugje nostalgie kijken we terug naar hoe Hij toen ook al Levend water was voor velen.
Hoog tijd dus voor ons om te doen zoals onze vormelingen: zorgeloos, belangeloos en voor niets mensen helpen, want daar is het Jezus om te doen. Als we nu allemaal een steentje vastnemen en bouwen aan die grote waterput waaruit eindeloos Levend water mag stromen voor jou, voor mij, voor iedereen… met de knipoog van God. Of word ik hier nu wat melancholisch? Laat ons vandaag alvast beginnen zodat die soms dorre woestijn van het leven een prachtig gekleurd landschap wordt waar het goed wonen is, met God aan onze zijde…
Sylvia Bekaert
