Zomerbabbel met Diane
Kunt u zichzelf eens voorstellen alstublieft?
Ja ik ben Diane. Ik woon in Westende-Bad.
Ik ben 69 jaar jong.
En wat trekt je zo aan om naar de kerk te komen of gelovig te zijn?
De kerk is voor mij vooral een oord van bezinning en de eucharistieviering een uur van bezinning.
Ik voel dat ik dan nader tot God kom, ik heb dat nodig.
En voor mij is de hostie zeer belangrijk omdat voor mij het Lichaam van God vertegenwoordigd.
Het voelt voor mij aan als een soort ‘bijzonder pilletje’ dat mijn kracht geeft om de wereld aan te kunnen en dat kost mij niks.
Ja dat is waar ik echt kracht uithaal.
Mooi. En als we het over zomer hebben, waaraan denk je dan precies?
Mmmmmm, ik moet eerlijk zeggen dat alle seizoenen hun charmes hebben.
Want ik voel me in alle seizoenen even goed.
Ik vind telkens iets moois.
De herfst heeft bijvoorbeeld mooie bladeren.
Alleen, ik heb geen voorkeur voor een bepaald jaargetijde. Ik elk van die seizoenen voel ik de mooie dingen en voel ik me goed.
En als we nu toch eens focussen op de zomer. Wat vind je zo tof aan de zomer?
De zon en het feit dat je meer de natuur kan intrekken.
Dat je hier de zee en het strand intens kan beleven. Of een onweer.
En tot slot, welke wens heb je voor onze lezers?
Dat God er niet alleen is voor als je in nood bent.
Hij is er ook voor de mooie dingen in het leven.
Maar mocht je toch in nood komen, of als je ten einde raad bent, wend u tot God alstublieft.
Als je Hem leert kennen gaat er een nieuwe wereld open.
Hij helpt je, luistert.
Hij geeft je de kracht, Hij geeft je de moed, Hij geeft je de sterkte en Hij laat je nooit in de steek.
Hij heeft wel tijd nodig.
Het is fijn om tot Hem te bidden dat Hij jou kan helpen.
Maar het heeft tijd nodig en je hebt geduld nodig … maar komen doet Hij!
Hij is fantastisch.
Maar je wou precies niog iets kwijt over de vele oorlogen die gaande zijn...
Dat is pijnlijk en ik begrijp dat ook.
Maar het zou goed zijn dat we beseffen dat het niet God is die deze oorlogen maakt.
Maar dat het de mens is die Hij geschapen heeft, de oorlog creëert.
God voert geen oorlog. God heeft de mens de vrijheid gegeven.
Vrijheid om te doen wat we moeten doen.
Hij heeft alles gegeven om gelukkig te zijn. En het is de mens die de oorlog maakt, niet God. Mensen misbruiken de vrijheid die we van God krijgen.
Mooi en dankjewel voor deze mooie getuigenis mevrouw en ik wens je nog een fijne zondag.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Zomerbabbel met Rik
Kunt u zichzelf eens voorstellen alstublieft?
Ja ik ben Rik Cloet, ik ben priester en directeur in Torhout in het Sint-Jozefscollege.
Fantastisch. En je priester-zijn wat betekent dat voor jou en voor de mensen rondom jou?
Het is 25 jaar deze week.
Proficiat!
Ik denk priester zijn is geluk en vrede uitstralen om dat Rijk Gods, dat visioen van gerechtigheid en vrede in deze wereld te brengen.
Ik denk dat het een heel uitdagende tijd is om in te leven.
En ik denk dat het belangrijk is dat we de mensen die vrede brengen, die rust brengen, die bezinning brengen.
Goed en als we zomer zeggen, wat betekent dat voor jou?
Dit betekent toch een beetje vakantie.
Heel vaak ook op weg gaan, ik ben een wandelaar.
Ik wandel heel graag en heb vroeger veel pelgrimstochten georganiseerd met jonge mensen.
Ik denk dat dit een heel mooie symboliek is voor het leven: wandelen, af en toe rust nemen, een einddoel voor ogen hebben.
Ja dat is me heel dierbaar.
En als laatste vraag: wat wens je de lezers ?
Ik wens hen een plek toe waar ze zicht thuis voelen, waar ze gemeenschap kunnen vormen, waar ze inspiratie kunnen vinden en waar ze vooral gelukkig kunnen zijn.
Dankjewel voor deze fijne getuigenis en nog een mooie zondag.
Tot nog eens.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Zomerbabbel met Joseph
Kunt u zichzelf eens voorstellen?
Ik ben Joseph Dewolf.
Ik ben gepensioneerd staatsambtenaar voor de FOD en woon nu in Middelkerke.
Ik ben geboren in Gent en als heel jong kind met mijn ouders verhuisd naar Tienen.
En nadien ben in naar Brussel verhuisd voor mijn beroep. Ik ben daar gehuwd in 1962 en er blijven wonen tot mijn pensioen in 2001.
Wat trekt jou aan om naar de kerk te komen en in het gelovig zijn?
Dat is al vanaf mijn jeugd. Ik ben daarmee opgevoed.
Ik probeer elke zondag met veel interesse de mis te beleven. En ook aanwezig te zijn in deze gemeenschap.
En heb je daar persoonlijk deugd van?
Ja het is aangenaam om in gemeenschap de mis te vieren.
Vooral de gemeenschap.
Waar denk je aan als je het woord zomer hoort?
Als gepensioneerde is het voor mij iedere dag zomer hé (lacht).
Maar eigenlijk brengt de zomer niets bijzonders bij voor mij.
Voor mij zijn alle seizoenen even aangenaam.
Mooi zo. Laatste vraag: welke wens heb je voor onze lezers?
Ik hoop met de verbouwing van de kerk dat er toch geen mensen gaan vertrekken.
Maar het zal een verandering geven. Maar belangrijk is dat we ook toeristen kunnen blijven ontvangen.
Er blijft zeker nog veel ruimte genoeg over om alle mensen een plaats te geven voor de misvieringen hoor…
En zo dank ik je voor je fijne antwoorden en nog een mooie zondag…
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Zomerbabbel met Lidwina
Kunt u zichzelf eens voorstellen?
Ja, ik ben Lidwina. Ik ben gepensioneerd.
Ik woon met mijn neus aan de kerk hier (lacht).
Ik heb drie kinderen. Ik ben weduwe sinds 15 jaar.
Mijn man was hier huisarts.
De kerk en het gelovig zijn, wat trekt jou daarbij aan ?
Alles! (ferm) Eigenlijk alles.
Ik ben daarin opgevoed en heb met deze kerk hier in Middelkerke heel veel affectie.
De kinderen zijn hier gedoopt en hebben hier toen met de school alles meegedaan in de kerk: de bloemenhulde destijds.
Ik heb 25 jaar in het koor gezongen.
Toen kwamen we hier repeteren en hielden we ook concerten. Of hielpen we de middernachtmis opluisteren.
Mijn kinderen waren hier misdienaar. Mijn man is hier begraven.
Ik heb heel veel met deze kerk. Ik voel mij hier thuis.
Mooi. En ook de komende verbouwingen, trekt jou dat aan?
Jazeker. Geweldig.
Ik ben blij dat ik dat mag meemaken, allez tot alles afgewerkt is toch (lacht).
Oeie, dat is echt wel een grapje voor oude mensen toch?
Volgende vraag. Als we denken aan zomer, wat roept dat bij jou op? Maakt dat iets los bij jou, zomer?
Ja normaal wel.
Vroeger heel zeker, omdat er dan verschrikkelijk veel werk was in de dokterspraktijk.
Maar nu is dat voorbij natuurlijk.
Maar ik heb twee goeie herinneringen.
Twee van mijn kinderen zijn geboren in de zomer. Eén in juli en één in augustus.
En dat zijn fijne momenten geweest.
Maar in mijn jeugd heb ik ook hele mooie herinneringen aan de zomers, maar hier aan de kust moesten wij heel veel werken.
Dat was heel druk, een beetje te druk zelfs.
We zijn aan de laatste vraag: wat wens je onze lezers?
Vrede. Zoals we het vandaag hoorden in de mis.
Het kan niet klaarder zijn hé?
Vrede, rust en een keer naar de kerk komen.
Gewoon hier een beetje zitten en daarover nadenken.
Je kan nergens meer welkom zijn dan hier…
Dat is mijn gedacht.
OK, dank je wel voor ‘je gedacht’ en deze fijne getuigenis (lacht).