Ook ik kan een kleine apostel zijn
“Met Pinksteren breekt de wereld open, zoals een eierschaal openbreekt. En komt het kuiken tevoorschijn, nog bibberend en bevend, kleverig en nat, maar het staat er. Zo staan de apostelen er met Pinksteren: bibberend en bevend, nog wat nat en onzeker, maar ze staan er. Als begin van een nieuw verhaal én als ontknoping van het verhaal van Jezus met zijn leerlingen toen, nu en in alle tijden”, zegt mgr. Johan Bonny, vooruitblikkend naar het slotfeest van het project ‘Handelingen’ in Turnhout op pinkstermaandag 6 juni. “Elke Kerk heeft bijwijlen zo’n pinksterervaring nodig. Op het moment zelf is dat doorgaans niet zo prettig, maar daarna sta je er en gaat je wereld plots terug open.”
Al drie jaar lang zijn we in ons bisdom op weg met het boek Handelingen van de Apostelen. Onder het motto ‘als een lopend vuurtje’ nodigt mgr. Bonny iedereen uit op een grote diocesane ontmoeting en zending in Turnhout als slotfeest van die toch wel spirituele oefening en hopelijk als een nieuw begin, net als in Handelingen. “Dat Bijbelboek opent met het pinksterfeest, na een inleidende situatieschets. In tegenstelling tot een klassieke roman, waar de ontknoping op het einde volgt, opent Handelingen dus met een apotheose om af te ronden met een open einde”, duidt de bisschop. “Het begin daarentegen is welomschreven: de Geest vaart over de twaalf apostelen, ze begrijpen wat hen te doen staat en plots breekt hun wereld open. Tot de dag van Pinksteren was hun wereld begrensd tot Jeruzalem, waar de beslissende dagen uit Jezus’ leven zich afspeelden: van leven over dood tot verrijzenis.”
Uitbreken
De bisschop koos bewust voor een pinksterevent als slot van het project ‘Handelingen’ omdat je het boek Handelingen van de Apostelen ook van achter naar voren kunt lezen. “Alles wat er gebeurt in dat Bijbelboek is ontplooiing van het pinksterverhaal”, aldus mgr. Bonny. “Onze Kerk heeft vandaag nood aan een nieuwe pinksterervaring. Niet omdat de vertrouwde cocon die ons omhult en warm houdt, versleten is en afgedaan heeft, maar omdat het geen zin heeft ons terug te trekken in die cocon en de wanden van de schaal te verstevigen. We moeten uitbreken!”
Mgr. Bonny beseft dat mensen soms onzeker en bang zijn om die veilige cocon – die van de vertrouwde kerkelijkheid of die van de secularisatie – te verlaten. “Vandaag bevinden Kerk en geloof zich opnieuw in een pril en broos stadium. Mensen aarzelen en zoeken. Ik hoop dat de Geest hen kan helpen om in dat zoeken een nieuwe adem te vinden”, zegt hij. En hij droomt luidop: “Ik zal blij zijn als na dat proces van drie jaar christenen van vandaag iets zouden ervaren als: ‘Ook ik, op mijn plek, kan een kleine apostel zijn. Dat is wat Jezus van mij verlangt. Wat ik nodig heb, is geen extra vorming noch opleiding, geen extra talenten, maar wat vuur van de Heilige Geest. Ik ben niet enkel iemand die kan luisteren en ontvangen, maar ook iemand die kan meewerken, meestappen en doorgeven, net zoals de apostelen op Pinksteren veranderden van toehoorders naar verkondigers.’”
Geen goede raad maar ...
“Het eerste wat je moet doorgeven is het vuur, de rest volgt wel vanzelf”, verklaart de bisschop het motto van het pinksterfeest. “Op het einde van zijn evangelie vertelt Johannes dat Jezus, na zijn
verrijzenis ’s avonds terug is bij zijn leerlingen en over hun hoofden blaast. Daarbij ontvangen ze de Geest. Dat is opmerkelijk: het belangrijkste wat Jezus hun nog wil meegeven, is niet wat extra goede raad of extra opdrachten, maar de Geest, de adem, de bezieling … Het mag duidelijk zijn: als je de ‘spirit’ te pakken hebt, zullen woorden en gebaren wel volgen.”
Hij besluit: “Typisch voor de Geest is dat Hij altijd breder waait dan in de kleine kring. Ik hoop dat heel wat mensen afzakken naar Turnhout, gelovigen van verschillende strekkingen, zoekenden, niet-gelovigen, die zich aangesproken voelen en iets willen doen. Omdat de Kerk een open gemeenschap is. Omdat onze boodschap van hoop universeel is, van alle tijden en voor alle mensen. Als bisdom willen we niet toegeven aan de verleiding om in moeilijke en onzekere tijden het veilige nest op te zoeken, maar willen we moedig een open gemeenschap zijn. Je bent welkom.”