Inge Schellekens kreeg voor de tweede maal de diagnose kanker, zes jaar na de eerste keer. Een restant van de eerste operatie, zo blijkt al snel. Ze blikt terug op het proces. “De borstverpleegkundigen en de arts in de kliniek van Bonheiden zijn schatten van vrouwen,” zo begint ze, “altijd bereikbaar. Ze zagen de urgentie van de situatie en binnen de week na de eerste afspraak waren alle onderzoeken afgerond. Ik wist waar ik stond.” Vriendelijk en kordaat. Het traject dat anderhalf jaar lang gevolgd zal worden, werd meteen afgesproken. Voor Inge betekende dat een stevig houvast: niet hoeven te wachten als je weet dat er mogelijks iets mis is. “Ik heb zelfs nooit gedacht aan een slechte afloop. Ik kon mij in alle vertrouwen aan die mensen geven”, herinnert ze zich.
In coronatijd is ze drie kwart van het proces alleen moeten gaan. Niemand mocht mee naar de chemo, de bestralingen, de operatie, de besprekingen. Erg vond ze dat niet. “De naaste familie was veel ongeruster dan ikzelf. Zelf denk je niet na over het proces, je gaat erdoor. Anderen denken na over wat er kan gebeuren. Ik kon aan hen zeggen en zwijgen wat ik wilde.”
Iemand die zelf ook in een kwetsbare situatie verkeerde/t, stuurde haar elke ochtend een sms’je: een gezamenlijke erkenning en ondersteuning. Ook anderen die onverwacht bloemen en kaartjes sturen, geven die bemoediging. “Wat ook belangrijk is, is dat mensen durven een beroep te doen op zaken die je nog wel kan. Je valt niet samen met kanker. ‘Kan je dat niet voor mij doen?’, is een vraag die deugd doet.”
Samen
Ze las in opdracht Mystiek voor het dagelijkse leven van Evelyn Underhill. Het werd een herkenning voor haarzelf en ze kon er tegelijk iets uit ontwikkelen voor anderen. “Mystiek gaat over het vertrouwen dat je als mens een weg te gaan hebt, met lastige stukken, maar je gaat de weg nooit alleen.” De revalidatie leerde haar dat samen trainen en praten, met veel lachen en humor, een houvast is. “Als dat alles wegvalt, word je teruggeworpen op jezelf. Dan zijn vrienden en familie belangrijk, en ook terug beginnen te werken, voor mij ook met een nieuwe uitdaging. Ik geloof echt in leven dat verbonden is met lijden, pijn en verdriet. En hopen. En vreugde. We zeggen: hoop doet leven. Maar leven doet ook hopen. Zolang je leeft, is er hoop.”
Lea Verstricht
Bron: Relevant
Abonneren kan via abonnementen.relevant@kerknet.be.
Info op www.relevant-bisdomantwerpen.be.
Een abonnement kost 20 euro. Een los nummer kost 5 euro.
Info op 03 202 84 30.
