Het bezoek van paus Franciscus heeft ons goed gedaan. Alle ontmoetingen verliepen hartelijk en hadden een stevige inhoud. Elke minuut van het bezoek was waardevol. We zagen een broze man met een krachtige boodschap. We konden ons tot hem richten: de koning en de eerste minister, rectoren van universiteiten, pastorale medewerkers, slachtoffers van seksueel misbruik en jongeren. Allen konden ze vrijuit spreken, en dat deden ze ook. De paus luisterde en antwoordde, even eerlijk en open als wie hem aanspraken. Niet steeds met het antwoord dat we hadden verwacht of verhoopt. Gelukkig maar. Om ons na te zeggen, hoefde de paus niet te komen. We kunnen van hem leren en nieuwe inzichten van hem opdoen. Een oprecht woord van dank richten we tot paus Franciscus en tot allen die zijn bezoek aan ons land hebben voorbereid en mogelijk gemaakt.
Levensadem
Ondertussen wisselden kardinalen, bisschoppen, priesters, religieuzen, diakens, leken, mannen en vrouwen, in Rome van gedachten tijdens de tweede zitting van de bisschoppensynode over synodaliteit in de Kerk. De verwachtingen waren hoog-gespannen, misschien te hoog. Opnieuw kwamen over de meeste onderwerpen sterk verschillende meningen aan bod komen. En dat is gezond. Het zou erg gesteld zijn met de Kerk,mochten er over belangrijke vragen geen meningsverschillen zijn. Alleen een dode kerk denkt, droomt of experimenteert niet meer. Hopelijk vinden we de juiste weg om aan die legitieme verscheidenheid de nodige levensadem en levensruimte te geven.
Zopas vierden we Allerheiligen en Allerzielen. Twee dagen waar velen jaarlijks naar uitzien. Het zijn de dagen waarop we ons bijzonder verbonden voelen met allen die ons in de dood zijn voorgegaan, lang geleden of nog maar onlangs. We halen foto’s en herinneringen boven, we bidden voor hen en weten ons samen in Gods liefde geborgen. De herfst brengt ons daarvoor in de juiste sfeer. Wanneer de bomen kleuren vooraleer hun bladeren weer los te laten, terwijl insecten hun laatste draden weven en de natuur zich langzaam te ruste begeeft. Dan mogen mensen elkaar uit handen geven, met een voorgevoel of voorkennis van blijvende verbondenheid. Het ene seizoen voorspelt het andere.
Mensonterend brutaal
Ondertussen gaan beide oorlogen in het Midden-Oosten en in Oekraïne onverstoord verder. Vooral de escalatie in het Midden-Oosten is mensonterend brutaal en een schending van alle internationale regels of overeenkomsten. Wanneer je dit voorwoord leest, is het conflict misschien al verder uitgedeind, naar nog een ander land. Dat is met geen redelijk argument te verdedigen, en nog minder met een religieus argument. Hierop passen de hardste veroordelingen die de profeten in het Oude Testament en Jezus in het Nieuwe Testament ooit tegen het gebruik van redeloos of hatelijk geweld hebben uitgesproken. Wie hierin het ‘juiste verloop van de geschiedenis’ ziet, heeft God en zijn gebod niet begrepen. Dank aan wie in deze tijd van het jaar een kaars ontsteken of bidden voor de vrede. Of aan wie hun niet-akkoord met deze oorlog laten blijken in een betoging of manifestatie. Of wie vluchtelingen uit deze regio willen helpen of ondersteunen.
Immers, binnenkort begint wederom de advent. Waarin we elk jaar opnieuw bidden voor vrede en verzoening, voor eerlijke en warme menselijkheid, voor kinderen en jongeren wereldwijd. Waarin we uitzien naar de komst van de Messias – Gods vredevorst. Waarin we het licht van Bethlehem verwelkomen: licht nauwelijks gered uit
oorlogsgebied. Kom, Heer Jezus, kom!
Lust jij ook lekkere pompoensoep? Met pompoen uit de Kempen? Dan hebben we nog iets gemeenschappelijks! Vergeet de peterselie
+ Johan Bonny
Lees meer in ‘Relevant’.
Abonneren kan via abonnementen.relevant@otheo.be.
Info op www.relevant-bisdomantwerpen.be. Een abonnement kost 45 euro. Een los nummer kost 15 euro. Info op 03 202 84 30.
