“Het is niet omdat ik nog slechts vijf jaar heb als bisschop van Antwerpen dat ik rustig ga uitbollen. Er dienen zich heel wat uitdagingen aan, die moeten aangepakt, zodat mijn opvolger nieuwe stappen kan zetten”, stelt bisschop Johan Bonny op de vooravond van zijn zeventigste verjaardag op 10 juli. Voor een bisschop is 75 de pensioengerechtigde leeftijd. “De komende vijf jaar wil ik nog het verschil maken, aan de boom schudden, om wie na mij komt een dienst te bewijzen.”
Eens je bij ouderen behoort, heb je helft van je leven achter de rug. Er is meer om terug te blikken dan om vooruit te blikken. Hoe kijkt u daartegenaan?
Van een zes naar een zeven is een verschil. Die zeven doet je toch wat meer beseffen dat je nu bij de oudere categorie zit. De zestiger jaren zijn die van het begin van het pensioen, toch voor het merendeel van mijn jaargenoten. Van een bisschop wordt verwacht dat hij doorwerkt tot zijn 75. Was ik geen bisschop geweest, was ik zeker al vijf jaar, zo niet meer, op pensioen. En had ik in die jonge pensioenjaren iets anders kunnen doen, zoals mijn leeftijdsgenoten. Hun beroep verdwijnt als levensinvulling, waardoor er ruimte vrijkomt voor andere activiteiten: hobby’s, reizen, literatuur, kinderen en kleinkinderen. Maar het zijn niet allen gelukkige vitale ouderen. Enkelen zijn al gestorven, anderen hebben ernstige gezondheidsproblemen. En ook ik voel dat na je 65 je krachten minderen, zowel fysiek als mentaal. Je recupereert minder snel.
Nog geen zwart gat dus voor u?
Oh, ik zou wel weten wat gedaan, mocht ik nu al met pensioen gaan, ook al zal het niet eenvoudig zijn om iets los te laten waaraan je gebouwd hebt. Ik heb voldoende interesses waar ik graag iets mee zou doen. Ten eerste me verdiepen in filosofie, theologie en kerkgeschiedenis. Zo vaak zie ik een boek liggen dat ik graag zou kopen en ook digitaal zijn er inmiddels zoveel mogelijkheden om van thuis uit een vorming te volgen. Dat boeit me enorm. Daarnaast voel ik me nog steeds sterk verbonden met de Kerken van het Midden-Oosten uit de tijd dat ik me in Rome inzette voor de oecumene. Hen zou ik graag bezoeken. En last but not least, ik ben ooit priester geworden om pastoor te worden, niet professor theologie noch bisschop. Ik zou graag meedoen met parochianen in een parochie en als hulpkracht ter beschikking staan van een parochie. Dat zit er nu evenwel niet in. Wie weet of het nog zal kunnen eens ik 75 ben …
U heeft nog maar vijf jaar te gaan. Tijd om uit te bollen?
(Beslist) Neen, uitbollen is niets voor mij. Als het is om aan de boom te schudden, teken ik wel.
Dat ik op oudere leeftijd actief kan blijven in mijn functie, heeft trouwens ook voordelen. Je kunt je blijven inzetten voor de Kerk met een grotere vrijheid dan vroeger. Je hebt immers steeds minder te verliezen. In mijn jonge jaren ben ik soms wat ontgoocheld geweest in de oudere bisschoppen, toen zeventigplussers. Ik – en velen met mij – betreurde dat uitgerekend zij die niets meer te verliezen hadden, geen risico’s meer namen of zich niet meer durfden uit te spreken, waardoor ze het werk voor ons als nieuwkomers bemoeilijkten. Het gaat wat in tegen het algemene aanvoelen dat risico’s nemen eigen is aan de jeugd. Eigenlijk zijn het de ouderen hier die meer risico’s zouden moeten nemen, want hoe minder je te verliezen hebt, hoe moediger je je kunt opstellen.
Lees meer in ‘Relevant’, het magazine van het bisdom Antwerpen.
Abonneren kan via abonnementen.relevant@otheo.be.
Info op www.relevant-bisdomantwerpen.be. Een abonnement kost 45 euro. Met een steunabonnement van 75 euro steek je ons een hart onder de riem.
Een los nummer kost 15 euro. Info op 03 210 08 30.
