Relevant en Jongerenpastoraal IJD Antwerpen spraken tijdens de Wereldjongerendagen en tijdens ontmoetingsdagen met jongeren over hun ambities, hun ecologische voetafdruk, de uitdagingen en kansen in onze samenleving …
Enkele citaten: 1
Cathlyne: “Mijn generatie laat zich al te veel leiden door sociale media en laat zich al te veel beïnvloeden wat anderen denken, waardoor ze geen eigen mening meer vormen. Daaraan dient gewerkt te worden.”
Esther (26): “Wanneer ik zeg dat ik studeer in de lerarenopleiding, krijg ik waardering genoeg. Zeker als ik daarna nog vertel dat ik graag in het buitengewoon onderwijs wil lesgeven. Echter, in mijn omgeving bij andere studenten, merk ik dat wel. Vooral als jongeren een universitaire richting kiezen en na één of twee jaar veranderen en aan de hogeschool komen studeren, omdat het niet lukt aan de unief, voelen ze zich een mislukkeling, omdat ze moeten ‘afzakken’.”
Ingrid: “Ik ben bezorgd om de huidige economische ongelijkheid. Aan de ene kant is het verschrikkelijk om de verschillen te zien tussen België en een land waar ze het minder goed hebben. Ik ben dan altijd heel dankbaar dat ik in België mag wonen en het zo goed mag hebben. Maar zelfs in ons land is er grote ongelijkheid. Met kansarmoede heb ik het erg moeilijk. Je zal maar geboren worden in een gezin dat het niet breed heeft, waardoor je automatisch minder kansen hebt. Minder kansen om te studeren, misschien minder kansen om je studie tot een goed einde te brengen, en dus minder kansen om werk te vinden. Ongelijkheid en onrechtvaardigheid gaan hier samen. Het is gewoonweg niet eerlijk dat niet iedereen van bij het begin dezelfde kansen krijgt. Iedereen moet kansen krijgen, of indien nodig, steun en hulp ontvangen om die kansen te kunnen grijpen.”
Marilène: “Een tijdje geleden bekeek ik met mijn partner de resultaten van een Amerikaans onderzoek. Het loon van een leerkracht en de prijs van een standaardwoning werden vergeleken doorheen de jaren. Vijftig jaar geleden bedroeg de prijs van een huis in de Verenigde Staten ongeveer dertigduizend dollar en was dat in vergelijking met het loon van de leerkracht relatief betaalbaar. De prijs van een huis is ondertussen tien keer zo hoog, terwijl het loon van de leerkracht amper is gestegen. Conclusie, huizen worden onbetaalbaar. Hier in België is dat niet anders. En dat is ook de realiteit voor mij en mijn partner. Een huis kopen zit er de komende jaren echt niet in. En dus zochten we andere oplossingen en besloten we te huren. Je droomt uiteraard anders, minder groots. Je bent sneller tevreden. Je hoeft geen grote villa, een klein rijhuis met een klein tuintje is al dik oké. Je moet vrede nemen met die situatie, het is nu eenmaal niet anders. En ook dan, wil ik dankbaar in het leven staan. Alles is immers zo duur dat elke kleine economische verwezenlijking er eentje is om trots op te zijn. Je werkt er met je partner ook als team aan, en dat maakt je wel sterker.”
Het volledige gesprek lees je in het magazine ‘Relevant’ van het bisdom Antwerpen.
Abonneren kan via abonnementen.relevant@kerknet.be. Info op www.relevant-bisdomantwerpen.be.
Een abonnement kost 25 euro. Een los nummer kost 10 euro.
Info op 03 202 84 30.
