2 september 2022, 4 uur ’s ochtends. Ontiegelijk vroeg. Met slaapogen nemen we – Ella en Ruben van IJD Antwerpen – en Gianluca, een Spaanssprekende Italiaanse seminarist die in België zijn priesteropleiding volgt, de vlucht naar Spanje. We gaan op verkenning in Madrid en Bilbao om er een van de drie voorprogramma’s uit te werken die IJD aanbiedt ter voorbereiding van de Wereldjongerendagen, uit te werken. Cultuur en diaconie staan daarbij centraal. In de laatste week van juli reizen we af naar Bilbao om daarna door te reizen naar Madrid en vervolgens deel te nemen aan de WJD van 1 tot 6 augustus in Lissabon.
We zijn goed voorbereid op deze prospectie vertrokken, maar we zijn vooral benieuwd welke onverwachte situaties er op ons pad zullen komen en met welke nieuwe informatie we over een paar dagen huiswaarts zullen keren. Opgewonden stappen we de huurauto in en rijden we richting Parla, een van de vele voorsteden van Madrid, waar we warm onthaald worden door parochiepastoor Isaac. Hij stelt ons voor aan enkele medewerkers van het bisdom. Gianluca kent padre Isaac al een hele tijd. Het is een bijzonder fijn weerzien voor hen, en een fijne kennismaking voor ons. Padre Isaac zal ons de komende dagen en tijdens ons voorprogramma in juli opvangen en wegwijs maken in en rond de Spaanse hoofdstad. Niet alleen het Spaanse weer is warm, ook de mensen. Dat warme gevoel van gastvrijheid willen we ook alle jongeren laten ervaren.
Wanneer we door de straten van Parla wandelen, een kleine maar gezellige voorstad van Madrid, worden we geregeld aangeklampt voor een gezellig praatje. Padre Isaac is er duidelijk gekend en geliefd. Aan vriendelijkheid en ondersteuning geen gebrek. Padre Isaac brengt ons met heel wat mensen in contact en leidt ons rond. Van leuke eetplekjes tot de directeur van een lokale school, hij toont het ons allemaal. Wel zijn we dankbaar dat Gianluca ons vergezelt, want een Spaanse tolk is geen overbodige luxe. De meeste mensen die we ontmoeten, spreken amper Engels en ons Spaans is niet om over naar huis te schrijven. En toch, ondanks de taalbarrière ontstaan er al snel fijne vriendschappen.
Padre Isaac heeft in Parla al heel wat contacten voor ons gelegd, waardoor het organiseren van het voorprogramma goed vordert. Zo leggen we op dag één al de school vast waar we zullen overnachten tijdens ons verblijf in Madrid. Dan is het zoeken naar mogelijkheden om ons dienstbaar op te stellen voor de lokale gemeenschap. ’s Avonds worden we verwacht op het bisschopshuis van Getafe, het bisdom waarin Parla ligt. Bisschop Ginés García Beltrán is nieuwsgierig naar onze aanpak. Hij wil weten hoe we in België jongeren warm maken om deel te nemen. We wisselen uit over allerlei verschillende zaken en keren geïnspireerd terug naar onze logies. Na onze eerste dag in Spanje zijn heel wat vraagtekens al enthousiaste uitroeptekens geworden.
Op dag twee laten we Parla achter ons en trekken we de hoofdstad in. De stad leeft en bruist. Na een heerlijke kop cafe con leche zijn het koninklijk paleis en de prachtige kathedraal onze eerste stopplaats in hartje Madrid. Nu de praktische afspraken gemaakt zijn, kunnen we ons concentreren op de invulling van het culturele programma. Tijdens ons voorprogramma willen tonen hoe ons geloof ons kan inspireren op heel wat manieren. We willen vanuit ons geloof ons dienstbaar opstellen voor de ander, maar ook tonen dat het christendom een inspiratiebron is geweest voor prachtige kunst en cultuur. We bezoeken de kathedraal van Madrid, een prachtig gebouw en museum tegelijk. Vanop de kathedraal hebben we een prachtig uitzicht over de stad.
Daarna trekken we naar Plaza Mayor of de Grote Markt, een van de gekendste pleinen van de stad. Het vormt een warm, toeristisch hart in de stad, omringd met winkeltjes en prachtige gebouwen. Daarna lopen we door de hoofdstraat, de Gran Vía, met prominente gebouwen, voornamelijk in neoklassieke stijl, zoals de Nationale Bank. Vlakbij, aan de indrukwekkende fontein Fuente de Neptuno, nemen we afscheid van padre Isaac. Dankzij hem is onze prospectie ongelofelijk efficiënt en vlot verlopen. Bovendien is het een bijzonder fijne man met gevoel voor humor. We kijken er al naar uit om hem in juli opnieuw te ontmoeten.
De hoofdstraat brengt ons naar Parque del buen Retiro. Het doet ons denken aan een Spaanse versie van de Jardin des Tuileries van Parijs, maar met meer groen en een vijver. Hoewel er veel mensen zijn, voelt het aan als een plaats waar je even kan ontsnappen aan de drukte van de stad. Tijdens ons voorprogramma willen we de jongeren uitgebreid laten kennismaken met de Spaanse cultuur. Een museumbezoek kan dan ook niet ontbreken. De collectie in het Prado is een van de grootste in Spanje, met maar liefst 7.600 werken. Ze focust op werken van grote Europese kunstenaars tussen de twaalfde en twintigste eeuw. We zien werken van El Greco, Velázquez en Goya, maar ook Hieronymus Bosch en Rubens. Antwerpen lijkt overal vertegenwoordigd. Het museum is indrukwekkend, zeker als je van klassieke kunstwerken houdt. Liefhebbers van moderne kunst zullen meer onder de indruk zijn van de collectie in het Guggenheimmuseum dat we in Bilbao bezoeken.
Onze laatste dag in Madrid breekt aan. Omdat alle praktische zaken geregeld zijn, kunnen we de tijd nemen om de stad nog wat nader te ontdekken. We trekken eropuit met onze Wereldjongerendagenvlag en-t-shirts om promofoto’s te nemen op toeristische trekpleisters in de stad. We werpen nog een laatste blik op de kathedraal en het koninklijk paleis en rijden richting Bilbao, het hart van Baskenland. Het is al laat als we aankomen. We zoeken iets om te eten en kruipen moe maar voldaan in bed.
Op onze eerste dag in Bilbao staat meteen een belangrijke ontmoeting op de agenda. In de voormiddag worden we verwacht op het bisdom van Bilbao waar we twee sympathieke vrouwen ontmoeten die verantwoordelijk zijn voor de diocesane jongeren- en gezinspastoraal. Ook hier worden we warm onthaald en mogen we op heel wat hulp rekenen van de lokale gemeenschap. Het bisdom gaat voor ons op zoek gaan naar een slaapplaats tijdens ons verblijf in de stad. Daarnaast hebben ze een waaier van suggesties voor ons culturele programma en laten ze ons weten waar we de beste pintxos kunnen eten, een typisch Baskisch gerecht.
Bilbao baadt in een totaal andere sfeer dan Madrid. Het is kleiner, huiselijker en omgeven door de heuvelachtige natuur van het Baskenland. Toch blijft het een stad waar veel leven is. Het kloppende hart van de stad is zonder twijfel het Guggenheim. Het museumgebouw is een kunstwerk op zich. Ook binnen geven we onze ogen de kost. Het museum dompelt je onder in moderne kunst. We zien werken van Rothko, Koons en Kiefer, maar ook een heuse collectie auto’s in een tijdelijke expositie
Op onze laatste dag bezoeken we een andere typische trekpleister van Bilbao: Funicular de Artxanda, een tandradbaan die ons naar de berg Mount Artxanda brengt. Na amper vier minuten komen we op de top aan, waar we getrakteerd worden op een magnifiek uitzicht over de stad. We dalen terug af naar de stad en kuieren er nog een laatste keer rond om de sfeer volledig op te nemen, voor we richting luchthaven vertrekken. Met een geruster hart en bakken vol inspiratie keren we terug naar Brussel. Op korte tijd zijn we een heel eind opgeschoten. Nu begint het echte werk: ons programma nader uitwerken, resterende contacten zoeken en bovenal jongeren warm maken voor deze fantastische voorbereiding op het massa-evenement dat de Wereldjongerendagen zijn.
