Nu de dagen korter en kouder worden, kijken we hoopvol uit naar de advent en de komst van Jezus. Het licht dat de duisternis verdrijft. Het licht waaraan we ons kunnen warmen. Het licht als teken van een nieuw begin. En dat doet hopen. Die hoopvolle boodschap van de advent vieren we niet enkel met Kerstmis, maar beleven we als christenen ook elke dag. Elke dag opnieuw zijn we in navolging van Jezus geroepen om mensen van hoop te zijn en ons steentje bij te dragen om van deze wereld een betere plek te maken voor iedereen.
Dus nee, de wereld is niet om zeep. Er gebeuren niet alleen rare dingen rondom ons, er gebeurt ook heel wat hoopvols. Lees in dit nummer van Relevant hoe onze Kerk die tijdens de voorbije maanden in volle coronapandemie creatief uit de hoek moest komen, nu voor een keuze staat: terugkeren naar het oude en vertrouwde normaal, of voortgaan op deze nieuwe weg en werken aan broodnodige vernieuwing? In die lijn dient ook de synode over synodaliteit of samen gedragen verantwoordelijkheid van top tot basis in de Kerk begrepen te worden.
Onze bisschop mocht vorig jaar ook een nieuwe priester wijden. Paul Sas vertelt in dit nummer hoe hij het vuur hoopt aan te wakkeren. IJD Antwerpen, dat 25 jaar jong is, vliegt er nog steeds vol goesting in. En pastorale eenheden blijven aan de toekomst bouwen. En onderweg, zo hoopt de pastorale eenheid Immanuel, evolueren mensen van dorpsgenoten naar geloofsgenoten. Ons bisdom heeft de digitale trein niet gemist en springt op de kar van digitale vorming. Ook dat belooft.
Bovenal brengt dit nummer een dossier vol getuigenissen over hoopvolle gebeurtenissen: een kind dat geboren en gedoopt wordt, een nieuwe job, hoop op een nieuwe toekomst in dit land, de symboliek van een bloemstuk, hoopvol verdergaan na een afscheid … Want, zo getuigt Inge Schellekens in dit nummer, niet alleen doet hoop leven, leven doet ook hopen.
