Stefanie Vandereet, 20 jaar, schreef zich als eerste in voor de WJD in Krakau. Vol enthousiasme deelt ze haar verhaal met Verse Vis.
Stefanie studeert fashion aan het Syntra in Ukkel en omschrijft zichzelf als een koppig, meelevend en sociaal iemand. Deze eigenschappen neemt ze mee naar de WJD in Polen. Ze probeert anderen zo goed mogelijk te helpen en gaat een goed gesprek niet uit de weg. Anderen leren kennen en opzoek gaan naar de leuke plekjes om te bezoeken staan bovenaan Stefanie’s to-do lijstje. Naar de Wereldjongerendagen gaat ze...
voor 30% als gelovige
voor 10% als pausfan (het toch zo’n schatje die man )
voor 15% als sociaal beest
voor 15% als toerist
voor 20% als kunstenaar
voor 5% als bezinner
Verse Vis is benieuwd naar haar verhaal.
Waarom schreef je zo snel in? Ben je ook snel in andere dingen?
Stefanie • Eigenlijk ben ik een echte uitsteller, misschien wel de ergste uitsteller die ik ken. Maar toen ik dit zag langskomen op facebook, schreef ik me meteen in. Ik wist gewoon dat ik naar de WJD wilde en wou deze keer niet uitstellen.
Ik wil meer bepaald graag mee met het kunstprogramma. Ik heb 5 jaar kunstsecundair onderwijs gevolgd en een vriendin die meegaat volgt kunstwetenschappen. Onze keuze was dus snel gemaakt. We zijn vooral benieuwd naar de cultuur van de verschillende landen die we gaan bezoeken.
Daarnaast wil ik andere mensen leren kennen, niet alleen mensen van IJD maar ook van andere landen.
Ik vraag hen dan steeds waarom ze meegaan. Dat vind ik de interessante verhalen.
Wat is jouw verhaal? Waarom ga jij mee?
Stefanie • Ik ging al eerder mee naar de WJD in Brazilië. Dat was een ervaring die nergens mee kon vergelijken en waar ik opnieuw naar op zoek wil. Het gevoel om met zo een grote massa één doel te hebben en samen te geloven, dat doet iets met me.
Ik herinner me ook nog het voorprogramma in Brazilië en de gastvrijheid van de mensen daar. Dat heeft me echt geraakt.
Deze mensen kenden me amper en toch werden we elke avond ergens uitgenodigd om te gaan eten.
Heel het dorp keek uit naar onze komst. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik meer open sta om nieuwe mensen te leren kennen en niet zo snel een oordeel vorm. Je leert mensen pas echt kennen als je met ze in gesprek gaat.
Welke ervaring in Rio veranderde jou nog?
Stefanie • Ik herinner me nog heel goed de eerste avond. We kwamen aan in Rio en werden opgewacht door iemand van IJD. Er werd ons gevraagd een taxi te nemen naar onze slaapplaatsen. Dit zorgde bij mij voor paniek.
Je bent ergens aan de andere kant van de wereld in een stad die je niet kent en je moet met onbekenden een taxi nemen.
En toch word je op dat moment opgevangen door die onbekenden die je gerust stellen en je vertrouwen geven. Het is toch ook een beetje avontuur. Het is een ervaring die je nergens anders kan meemaken.
Kunnen de WJD je manier van geloven veranderen?
Stefanie • Ik denk het wel omdat je zoveel in contact komt met hoe anderen geloven. Hierdoor ga je nadenken over je eigen manier van geloven en hoe je het geloof leeft. Je denkt na over hoe je je eigen geloof kan veranderen om nog meer je naasten lief te hebben.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.