'Wereldjongerendagen zijn als groene weide, ze voeden je geloof'

Geert is geen massamens en daarom proeft hij in Krakau voor de eerste keer van de Wereldjongerendagen. De broederschap die je hier ziet, is een vreemd, maar deugdzaam gebeuren. Geloof schept echt een band met mensen die je totaal niet kent en hier geniet ik van, vertelt hij. Zo gingen we gewoon iets drinken met een Russisch meisje dat we tegenkwamen op de tram. 

Ook de muziek als krachtige vorm van verbondenheid laat op Geert een diepe indruk na.

Samen je geloof uitzingen is toch het mooiste wat er is?

Misdienaar zijn zorgde voor roeping

Geert sprak er in zijn kindertijd al van om priester worden, maar kreeg van thuis uit geen strikte katholieke opvoeding. Toch werd hij als kind misdienaar en was hij op 12-jarige leeftijd al organist. Hij had een leven als elke modale jongere. Ik ga uit met vrienden, ik maak plezier en doe wat andere jongeren doen. De uitdaging ligt er in om een gezond evenwicht  te zoeken in wat je doet en daarin ook de nodige ruimte te voorzien voor je geloofsbeleving.

De echte wil om priester te worden, kreeg Geert op 18-jarige leeftijd. Als misdienaar ging hij in 2010 mee naar een Romebedevaart voor misdienaars. Daar ontdekte hij dat je als misdienaar een voorbeeldfunctie hebt voor de mensen en de ander. Niet alleen in de kerk, maar ook daarbuiten.

Doordat mensen wisten dat ik in de Kerk actief ben, begonnen ze met mij te delen wat hen echt raakt. Ze vertelden me waar ze in hun geloofstocht naar op zoek zijn. Het inspireerde me om samen met andere mensen op zoek te gaan vanuit ons geloof, gesteund door de sacramenten.

Voor mij is het een roeping om Jezus bij de mensen de brengen, maar hierin ook een herder te zijn van een kudde die zoekende is.

Dit is ook mijn ultieme wens en uitdaging als priester. Ik zal gelukkig zijn als ik Jezus bij de mensen kan brengen vanuit de kleine dingen, maar ook vanuit de eucharistie.

Geloofsbatterijen opladen tijdens WJD

De Wereldjongerendagen laten op vele jongeren een diepe indruk na en doen bij velen iets met hun leven. Seminarist Geert herkent dit: De Wereldjongerendagen zorgen voor voedsel en geven jongeren de kracht om echt op weg te gaan in hun geloofsweg en hen hierin te verdiepen.

Het is als het ware een groene weide, waarin je het gevoel krijgt dat het echt nog de moeite is om te geloven.

Net als mgr. Van Looy, bisschop van Gent, die vandaag in zijn catechese aan de Vlaamse  jongeren opriep om het geloof ook na deze Wereldjongerendagen verder uit de dragen, zegt ook Geert dat dit een kernopdracht wordt. Geen evidente taak voor jongeren, want wie durft er vandaag nog uit te komen voor zijn of haar geloof?

Geef u zonder angst

Ons geloof begint volgens Geert bij de kleine dingen: Je kan de liefde van Christus al eenvoudig doorgeven  in je dagelijkse contacten, door bijvoorbeeld een goeiedag te zeggen op straat. Maar daarnaast is het ook een opdracht om te doen waar je in gebed om vraagt. Als je in een gebed vraagt om brood, deel het brood dan ook uit aan de anderen.

Als Geert ooit de jongeren op de Wereldjongerendagen zou mogen toespreken, zou hij hen willen oproepen om zich echt te durven geven voor de liefde van God.

God is vol liefde, durf voor die liefde alles te geven. Durf het te wagen. Geef u zonder angst.

De jonge seminarist hoopt dat de jongeren na de Wereldjongerendagen zullen zorgen voor vuurplekken van ons geloof en deze ook verder zullen laten branden.

Tekst: Wouter Rogiers, Verse Vis