,,Zijn er veel studenten?” Absoluut niet. Gemiddeld zitten we met z’n veertienen. De lessen gaan door in het lokaal op het einde van de gang. Soms is het er warm, soms bibberen we er in wintertrui. Naast het schrijfbord hangt een kleurige Afrikakaart. In de herfst danst de regen op grote draairamen. Ik noteer, luister en schrijf papers. Ik sprak met Koen Stroeken en regelde mijn bachelorproef.
Baz Lecocq onderwees Afrikaanse geschiedenis. Ik kreeg ook Geografie van Afrika, Antropologie van Afrika, Overzicht van de historische kritiek, Inleiding tot de voornaamste moderne literaturen, Gender en diversiteit, Seksualiteit en globalisering, Sociolinguïstiek van Afrika, Inleiding tot de Afrikaanse taalkunde, Structuur en conflict in het Globale Zuiden, Inleiding tot taal- en tekststructuren, Culturele antropologie, Historisch overzicht van de wijsbegeerte, Inleiding tot de wereldgeschiedenis, Afrikaanse historische taalkunde, Algemene literatuurwetenschap en Inleiding tot het bronnenonderzoek en de methodologie van de Afrikaanse geschiedenis.
Afrikanistiek is leren over Afrika, maar ook kijken naar de wereld, Tanzaniaanse kranten vertalen, globetrotteren. Eind april reisde ik naar Togo en Benin. Een vriendin bekijkt het fotoalbum. Ze is verbaasd. Hebben ze daar echt iPhones?
We aten yam en bakbananen en dronken bissap uit plastieken zakjes. Ik ontmoette er Ibrahim, een jonge muzikant uit Ouakeh. Mijn Fairphone kiekte geiten, autobussen, karaokebars. Een Spanjaard toerde van de Pyreneeën naar zijn Zuid-Afrikaanse moeder. Op de markt praatte ik met een rimpelende vrouw. Twee jongens schaterlachten aan de grensovergang. Christine, zestien, wil later eerste minister worden.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.