Reis naar Rwanda en DRC | Achtste dag: een kleine pauze en wat ontspanning voor mgr. Kockerols
Deze zondag, na het vieren van de mis in kleine kring en in alle privacy, bezocht mgr. Kockerols, vergezeld door broeder Abraham Nyange (PE Meiser) en onder leiding van pastor Jean Dieu Kasereka, het Umusambi Village, een natuurreservaat voor vogels en vlinders. Vervolgens stopte hij in de vlakte "Nyandungu", waar paus Johannes Paulus II de mis had gevierd tijdens zijn bezoek aan Rwanda in 1990. Aan het einde van de dag ontmoette Mgr. Kockerols kardinaal Antoine Kambanda, aartsbisschop van Kigali.
Kigali maakt deel uit van negen bisdommen in Rwanda. Het werd in 1976 opgericht en telt volgens de statistieken van 2022:
- 714.982 christenen (gedoopten en catechumenen),
- 39 parochies (en 3 in oprichting),
- 148 geïncarneerde priesters en 65 religieuzen,
- 748 zusters en 67 seminaristen,
- 175 scholen (kleuter-, basis-, middelbare en hogescholen).
Foto's © Pallottijnse congregatie
Tekst: broeder Abraham Nyangé
Vertaling: Nicole Hertoghs
*************************
Reis naar Rwanda en DRC | Zevende dag: afsluiting van het jubileum van de Pallottijnse Heilige Familie Provincie
Het 50-jarig jubileum van de Heilige Familie Provincie werd afgesloten met een plechtige mis voorgezeten door kardinaal Antoine Kambanda, aartsbisschop van Kigali.
Bij deze mis waren er ook andere bisschoppen aanwezig:
- mgr. Papias Musengamana, bisschop van Byumba,
- mgr. Smaragde Mbonyintege, emeritus bisschop van Kabgayi,
- mgr. Vincent Harolimana, bisschop van Ruhengeri,
- mgr. Édouard Sinayobye, bisschop van Cyangugu,
- mgr. Thaddée Ntirihinyurwa, emeritus bisschop van Kigali,
- mgr. Kizito Bahujimihigo, emeritus bisschop van Kibungo,
- mgr. Kockerols en
- mgr. Bertrand Appora-Ngalanibe, bisschop van Bambari in de Centraal-Afrikaanse Republiek.
Naast deze bisschoppen waren er meer dan 80 priesters.
Deze eucharistieviering werd gekenmerkt door speciale ceremonies, zoals:
- De processie van het evangelieboek: Dit boek werd gedragen door 3 Poolse missionarissen die hun landgenoten vertegenwoordigden, door wie de Pallottijnse aanwezigheid in het gebied van de Grote Meren (in het bijzonder Rwanda) werd geïntroduceerd. Deze missionarissen gaven het boek symbolisch door aan 3 andere missionarissen: François Harelimana, de eerste Rwandese Pallottijn, Jean Ngirabakunzi, een van de eerste Congolese Pallottijnen, en Jean-Marie-Vianney Ngendayimana, de eerste Rwandese broeder.
- De priesterwijding: Diaken Patrick Nsanzamahoro werd tot priester gewijd. Hij is de 78ste Pallottijnse priester van de Heilige Familie Provincie (Rwanda, DR Congo en België).
- De toewijding van alle Pallottijnen van de Heilige Familie Provincie aan de Heilige Familie van Nazareth. Alle Pallottijnen, priesters, broeders en seminaristen knielden voor het altaar en reciteerden het toewijdingsgebed aan de Heilige Familie en ontvingen de zegen van kardinaal Antoine Kambanda.
De festiviteiten ter afsluiting van het jubileum vonden plaats in Kabuga, dezelfde locatie waar twee dagen eerder het congres werd gehouden.
Foto's © Pallottijnse congregatie
Tekst: broeder Abraham Nyangé
Vertaling: Nicole Hertoghs
*************************
Reis naar Rwanda en DRC | Zesde dag: Mgr. Kockerols op het missiecongres van de Pallottijnse congregatie
Deze vrijdag 9 juni 2023 stond in het teken van het missiecongres. Dit congres begon op donderdag 8 juni, maar mgr. Kockerols kon er toen niet bij zijn omdat hij nog in Congo was.
Het congres vond plaats in Kabuga, op enkele kilometers afstand van de stad Kigali. In Kabuga is er niet alleen een parochie, maar ook het heiligdom van de Goddelijke Barmhartigheid en het Sint-Jan-Paulus-pelgrimsoord aan.
De parochie werd in 2003 opgericht en telt 4 kerken voor ongeveer 14.000 christenen. Het heiligdom werd in 2010 opgericht en verwelkomt iedereen die wil bidden, begeleiding zoekt of gehoord wil worden, evenals degenen die geïnteresseerd zijn in de spiritualiteit van de Goddelijke Barmhartigheid. Het Sint-Jan-Paulus-centrum verwelkomt degenen die enkele dagen in stilte willen doorbrengen voor een bezinning of een retraite. Vijf Pallottijnse priesters staan u daar ten dienste.
Het missiecongres, dat op vrijdag werd afgesloten, had als thema "de Heilige Familie Provincie, 50 jaar trouw aan de Pallottijnse charisma - Dankzegging voor een nieuwe missionaire impuls". Er waren in totaal 90 congresgangers uit verschillende parochies en werken die geleid werden door de Pallottijnen in Rwanda en de Democratische Republiek Congo. Ook aanwezig waren alle Pallottijnse hoofdoversten uit Afrika en enkelen uit Europa (Duitsland en Polen) en Azië (India), evenals de rector, de algemene overste, priester Zénon Hanas uit Polen en een van zijn adviseurs, priester Joseph Jules Nkondo uit Kameroen.
De mis, die in het midden van de dag gevierd werd door mgr. Kockerols, werd voorafgegaan door een eerste lezing en gevolgd door een tweede lezing, met een tijd voor uitwisseling en vragen.
De eerste lezing "Het Pallottijnse missiewerk in de wereld van vandaag" werd door priester Joseph-Jules Nkondo, algemeen adviseur, gepresenteerd en de tweede lezing ging over "De apostolische prioriteiten in de hedendaagse Pallottijnse missies" door priester Eugène Niyonzima, rector en provinciale overste van de jubilerende provincie.
De hedendaagse Pallottijn leidt zijn leven als christen en missionaris door 8 prioriteiten na te streven:
1- pastorale zorg, waarbij de nadruk wordt gelegd op de superioriteit van God en de voortdurende zoektocht naar God;
2- waakzaamheid en strijd tegen antropologische ketterijen;
3- het tastbaar maken van de band tussen de Evangelische Zending en de bevordering van de menselijke waardigheid;
4- liefde voor de Kerk;
5- trouw aan de dienstverlening en hulp aan de armen;
6- pastorale zorg voor verzoening en eenheid;
7- gezinspastoraal en
8- een adequate en passende vorming van de leden.
In zijn preek benadrukte mgr. Kockerols opnieuw onze roeping tot missie. De missie begint vaak bescheiden, net zoals Tobias die de opdracht kreeg om het geld dat zijn vader nog tegoed had te gaan halen. Hij kreeg niet alleen het geld, maar vond ook een reisgezel en het nodige om zijn vader te genezen.
Voor de missie is het principe van "werkelijkheid" van belang, met onverwachte en soms onvoorstelbare situaties die onze missie vorm geven. We gaan op missie zoals Abraham dat deed, zonder precies te weten waar we naartoe gaan.
Missie is een zending die we ontvangen en die nooit ons eigendom is. Het is een vorm van loslaten waaruit verrassende vruchten voortkomen. Tobias vertrok zonder te weten wat hem te wachten stond en keerde terug met schatten: genezing voor zijn vader, vreugde voor zijn moeder en een vrouw die hem een mooie familie zou schenken. We moeten de missie aanvaarden zonder alles te willen begrijpen.
Het Boek Tobit brengt ook een verrassende personage in beeld: de engel Rafaël, die Tobias begeleidde op zijn pelgrimstocht en hem in het oor fluisterde wat hij moest doen, maar pas aan het einde zijn identiteit onthulde.
De Heer geeft ons engelen, net zoals Rafaël aan Tobias werd gegeven. Ze begeleiden ons, nemen ons bij de hand en pas later (tijdens een spirituele retraite) begrijpen we hoe belangrijk iemand was voor de vruchtbaarheid van onze missie.
Laten we deze engelen verwelkomen, deze anonieme mensen die ons iets te zeggen hebben, ons aanmoedigen, goede adviezen geven, ons vooruit duwen en ons soms naar plaatsen brengen waar we niet naartoe wilden gaan. Laten we ons leiden door de Heilige Geest maar ook door de engelen van God. Het verhaal van Tobias toont ons de verrassende vormen van het heil in daden (het koninkrijk van God): genezing en troost.
Mgr. Kockerols besloot zijn preek door ons uit te nodigen tot vreugde, de vreugde van christenen die voortkomt uit het ontdekken van deze tekenen van het koninkrijk vandaag, hier en nu : de tekenen die we dag na dag ontvangen.
Het missiecongres werd afgesloten met een mooi gebaar: de algemene en provinciale oversten plantten de Jubileumboom.
Foto's © Alle rechten voorbehouden
*************************
Reis naar Rwanda en DRC | Vijfde dag: Mgr. Kockerols terug in Rwanda
Donderdag 8 juni - Deze nieuwe drukke dag begon voor Mgr. met de viering van de eucharistie in het Pallottijnse Vormingscentrum, in aanwezigheid van priester Abraham NYANGE (PE Meiser), priester Désiré BAKANGANA, directeur van het centrum, en pater Eric NIYIKIZA (student aan de UCL).
In zijn preek deelde hij inspirerende reflecties uit het boek Tobit en het evangelie van Marcus, waarin hij de christelijke gemeenschap aanmoedigde om hun dagelijkse missie om naast anderen als engelen te staan, te omarmen. Hij spoorde de gelovigen aan zich bewust te zijn van de "engelachtige" missie die de Heer hun elke dag toevertrouwt in relatie tot anderen. Hij benadrukte dat we allemaal instrumenten van Gods wil kunnen zijn, troost, steun en liefde brengend aan anderen.
Ook liet hij zich inspireren door de analogie van een fietswiel om het idee van de christelijke gemeenschap uit te leggen. Hij vergeleek het middelpunt van het wiel met God, waar alle spaken samenkomen. Hoe dichter de spaken bij het centrum komen, hoe dichter ze ook bij elkaar komen. Zo benadrukte Mgr. dat naarmate we dichter bij God komen, we ook dichter bij elkaar komen als christelijke gemeenschap. Dit beeld van het fietswiel vat Jezus' antwoord aan de schriftgeleerde samen toen hij werd gevraagd naar de eerste van alle geboden.
Mgr. Kockerols deelde ook zijn indrukken en lessen die hij had geleerd tijdens zijn bezoek aan Goma. Hij noemde drie belangrijke aspecten van deze ervaring. Ten eerste werd hij getroffen door de stralende vreugde die aanwezig was bij de kinderen van het Tulizeni Centrum, ondanks de beproevingen die ze hadden doorstaan.
Vervolgens benadrukte hij het diepe en vurige geloof van de christenen in Goma, dat gebaseerd is op een volledig vertrouwen in God. Tot slot bewonderde Mgr. de moed en vastberadenheid van de inwoners van Goma, gesymboliseerd door het grote aantal motor-taxi's, als teken van hun wil om samen een betere toekomst te scheppen.
Vervolgens bracht Mgr., samen met zijn medebroeders, een bezoek aan de "pallottijnenkwekerij". Deze plek is een centrum waar aspirant-pallottijnen hun eerste jaar van vorming doorlopen. Hier kon hij met de jonge aspiranten praten en zijn ervaring als dienaar van God delen. Deze uitwisseling bleek zowel interessant als aangenaam te zijn.
Bij zijn terugkeer naar Rwanda maakte Mgr. Kockerols een stop in Kinoni, een parochie in het noorden van het land. Opgericht in 1951 door de missionarissen van Afrika en bediend door de Pallottijnen sinds 1984, telt Kinoni ongeveer 15.000 gelovigen verdeeld over vier sectoren en twaalf bijkerken. De verantwoordelijke van deze parochie is pater Wenceslas Tegera, afkomstig uit de Democratische Republiek Congo. De parochie telt zeven scholen, waarvan één kleuterschool van de Pallottijnen, die 80 kinderen ontvangt. Twee van deze scholen bieden zowel basisonderwijs als voortgezet onderwijs in één gebouw.
Het bezoek van Mgr. aan Kinoni werd zeer gewaardeerd. Hij had de gelegenheid om enkele scholieren en parochianen te ontmoeten. Dit was de laatste activiteit van de dag, maar het werd gekenmerkt door een warme en verrijkende uitwisseling. Aan het einde van het bezoek schonk de pastoor van Kinoni namens alle christenen van de parochie een klein cadeau aan Mgr. Kockerols: een prachtig beeld van de Maagd van Kibeho. Het was een ontroerend gebaar dat symbool stond voor het onthaal en de dankbaarheid van de gemeenschap aan Mgr. Kockerols.
Foto's © Alle rechten voorbehouden
*************************
Reis naar Rwanda en de Democratische Republiek Congo | Vierde dag: Mgr. Kockerols in Goma (DRC)
Woensdag 7 juni - Er staat Mgr. Kockerols een druk programma te wachten voor zijn tweede dag in Goma (Democratische Republiek Congo).
Na een meditatietijd in het bos en een gebed bij het Mariaschrijn, bezocht hij de begraafplaats van het bisdom Goma. Hij nam de tijd om te bidden bij de graven van priesters die aan het coronavirus overleden zijn: priester Xavier Biernaux, een Belgische missionaris van Afrika die zijn hele leven aan Congo heeft gewijd, en een jonge Pallottijnse broeder, beide overleden aan Covid in 2021.
Vervolgens bezocht hij het Grootseminarie voor Theologie "Jean-Paul II" in Goma. Dit seminarie werd in 2004 opgericht door Mgr. Faustin Ngabu toen hij bisschop van Goma was, een van de 52 bisdommen van Congo. Het telt momenteel 33 studenten verdeeld over 4 studiejaren, allen van Congolese nationaliteit. Mgr. Kockerols werd ontvangen door de rector, priester Arsène Masumbuko, en priester Jacques Letakamba, de geestelijk begeleider (rechts op de foto). Hij had ook de gelegenheid om te praten met twee van de professoren: priester Boniface Ntaganira en priester Daniel Kitsa (links op de foto).
Vandaag leidde zijn reis hem verder naar de ontmoeting met de generaal-vicaris van het bisdom Goma, priester Henri Ciza, in afwezigheid van Mgr. Willy Ngumbi Ngengele.
Na een tussenstop in een centrum voor motorisch gehandicapten, ging hij naar het Tulizeni Centrum, beheerd door de zusters van de Franciscaanse Missionarissen van Maria. Dit centrum biedt hulp aan vrouwen die het slachtoffer zijn geweest van verkrachting en/of seksueel geweld, wezen en tienermoeders. Het werd opgericht door Eerwaarde zuster Marjorie Georgette Tshibang. Tulizeni betekent "wees kalm". Deze plek biedt onderdak aan kinderen vanaf de conceptie of geboorte tot aan volwassenheid om hen veiligheid, voeding en onderwijs te bieden. Ze zijn vaak erg kwetsbaar, achtergelaten en hebben ernstige trauma's. Het Tulizeni Centrum verwelkomt kinderen uit vluchtelingenkampen en andere kinderen die door andere sociale structuren naar hen worden doorverwezen. Voor velen van hen is toegang tot een identiteit een kwestie van erkenning.
Het centrum dat 25 jongeren opvangt heeft de volgende doelstellingen:
- Opvang en verzorging van tienermoeders en/of achtergelaten meisjes van 12 tot 17 jaar, kinderen van 0 tot 10 jaar, wezen, niet-begeleide kinderen en/of kinderen die zijn achtergelaten tijdens oorlogen.
- Bescherming van kinderen en bevordering van hun emotionele veiligheid.
- Strijd tegen seksueel geweld tegen vrouwen en kinderen.
- Beroepsopleiding voor tienermoeders en achtergelaten kinderen.
- Voedselzekerheid.
- Gezondheid
- Onderwijs in vrede en harmonieus samenleven.
- Gemeenschapsontwikkeling en armoedebestrijding.
- Strijd tegen hiv/aids.
- Bevordering van gendergelijkheid.
Bezoek de Facebook-pagina van het centrum hier.
Link naar een interview (2018) met zuster Georgette Tshibang, oprichtster van het Tulizeni centrum
Foto's © Alle rechten voorbehouden
*************************
Reis naar Rwanda en Congo (DRC) | Derde dag: Mgr. Kockerols in Goma
Dinsdag 6 juni - Na een eucharistieviering in Gikondo, reisde Mgr. Kockerols naar Goma in de Democratische Republiek Congo (DRC). Deze stad ligt in het noordoosten van het land, aan de noordelijke oever van het Kivumeer.
Goma en het Kivumeer
Goma
Goma is een stad in Congo, maar ligt vlakbij de grens met Rwanda. Helaas is de stad vaak getroffen door gewapende conflicten en politieke onrust in de naburige regio. Vanwege de geografische ligging is Goma vaak een doorgangsplaats voor mensen die geweld in de nabijgelegen gebieden ontvluchten. De bevolking van Goma is divers en kosmopolitisch, met een grote verscheidenheid aan etnische groepen. Onder andere de Hutu, Tutsi, Nande etniciteiten zijn er vertegenwoordigd, evenals Congolese burgers. Als zodanig worden de inwoners van Goma geconfronteerd met dagelijkse moeilijkheden.
Er zijn veel ontheemdenkampen in dit gebied, waaronder Kanyaruchinya, een van de grootste kampen.
Het ontheemdenkamp Kanyaruchinya
Kamp voor ontheemden Kanyaruchinya
Het ontheemdenkamp Kanyaruchinya, gelegen nabij Goma, is opgericht om mensen op te vangen die voor het geweld en de conflicten in de regio gevlucht zijn. Op dit moment biedt het kamp onderdak aan meer dan 72.000 mensen, waarvan bijna 6.500 slachtoffers zijn van de recente vulkaanuitbarsting. Helaas blijven de leefomstandigheden in het kamp zeer precair, ondanks de beperkte hulp die tot nu toe is ontvangen.
Het Kanyaruchinya-kamp moet het hoofd bieden aan talrijke uitdagingen, zoals beperkte toegang tot drinkwater, voedsel, gezondheidszorg en onderwijs. De infrastructuur is onvoldoende om aan de behoeften van de groeiende bevolking te voldoen, wat leidt tot overbevolking en erbarmelijke leefomstandigheden.
De ontheemde bevolking leeft in erbarmelijke omstandigheden
© Alain Nkingi
Activiteit van de vulkaan Nyiragongo in Goma
De vulkaan Nyiragongo is een van de meest actieve en emblematische vulkanen in Afrika. Hij heeft een hoogte van 3.470 meter en staat bekend om zijn intense vulkanische activiteit. De laatste grote uitbarsting vond plaats in mei 2021, waarbij vernielingen werden aangericht en duizenden mensen in de regio werden ontheemd.
Vulkaan Nyiragongo in Goma
Mgr. Kockerols gaat de Eucharistieviering voor in Gikondo en bezoekt Goma in RDC
Op zijn derde reisdag in Rwanda begon Mgr. Kockerols zijn dag met een eucharistieviering in Gikondo. Zijn aanwezigheid als voorganger werd zeer gewaardeerd door zijn gastheren en alle aanwezige gelovigen. Na deze mooie viering vertrok Mgr. Kockerols naar de Democratische Republiek Congo (DRC), vergezeld door zijn medebroeders, naar de stad Goma. Zijn bezoek aan Goma had als voornaamste doel het bezoeken van het Kanyaruchinya-kamp. Het was een diep ontroerend bezoek, want Mgr. Kockerols was getuige van de moeilijke leefomstandigheden waarmee de ontheemden worden geconfronteerd.
Na dit bezoek aan het kamp bezocht Mgr. Kockerols de Nyiragongo-vulkaan, een van de natuurlijke attracties in de regio. Deze stap stelde hem in staat om zich bewust te worden van de complexe realiteit van de Kivu-regio en de kwetsbaarheid van de bewoners voor milieu- en veiligheidsproblemen.
In de komende dagen zal Mgr. Kockerols zijn bezoek aan het bisdom Goma voortzetten om andere lokale realiteiten te ontdekken. Daarna zal hij deelnemen aan een missiecongres in Rwanda, gevolgd door het jubileum van de Pallottijnen-congregatie.
Eucharistieviering voorgegaan door Mgr. Kockerols
Foto's © Alle rechten voorbehouden
*************************
Reis naar Rwanda | Tweede dag: Mgr. Kockerols in Kibeho
Op maandag 5 juni is mgr. Kockerols in Kibeho aangekomen, na zijn vertrek uit de stad Butare, die slechts 30 km verderop ligt.
Mariaverschijningen in Kibeho
Kibeho is een sector en kleine stad gelegen in een arme provincie in het zuiden van Rwanda. De stad telt 21.000 inwoners (gegevens van 2012) en verwierf bekendheid door gemelde verschijningen van de Heilige Maagd Maria. Het is de enige erkende plaats van Mariaverschijningen in heel Afrika. In 1934 kwamen de Witte Paters daar om zich te vestigen en ze openden scholen die nog steeds bestaan. Kibeho staat ook bekend om het bloedbad in april 1995, toen verschillende duizenden intern ontheemde mensen werden gedood door het Rwandese Patriottische Leger.
Ter herinnering, de verschijningen vonden plaats van 28 november 1981 tot 28 november 1989, op het feest van de heilige Jacobus de Marchia, een heilige die bekend staat om zijn rol als vredestichter en tegenstander van extremisten.
De eerste verschijning vond plaats op 28 november 1981 en werd ontvangen door Alphonsine Mumureke, een 16-jarige studente. Deze jonge vrouw ontving een verschijning elk jaar op 28 november tot 1983.
Van januari 1982 tot 1984 was het de beurt aan een van haar klasgenoten, Anatalie Mukamazimpaka (soms gespeld als Nathalie of Natalie), die op dat moment 17 jaar oud was en ook zienster werd.
Van maart tot september 1982 ontving Marie-Claire Mukangango, 21 jaar oud, verschijningen. Haar missie was om de Rozenkrans van de 7 Smarten te verspreiden.
Het nieuws van de verschijningen verspreidde zich snel en trok een menigte gelovigen en nieuwsgierigen uit heel Afrika, maar ook uit Europa en Canada.
Dit waren de eerste verschijningen waarvoor we over filmmateriaal beschikken en die op die manier de eerdere schriftelijke beschrijvingen van ooggetuigen in Banneux, Beauraing en andere belangrijke Maria-bedevaartsoorden bevestigen. Andere zieners meldden zich, maar hun getuigenissen werden niet erkend door de Katholieke Kerk. Op 15 augustus 1988 keurde mgr. Jean-Baptiste Gahamanyi, bisschop van Butare, de openbare verering van Onze-Lieve-Vrouw van Smarten goed. Op 21 juni 2001 erkende het Vaticaan de geldigheid van de verslagen van de verschijningen in Kibeho.
De boodschap van de Heilige Maagd Maria
De Heilige Maagd, moeder van het Woord, riep intens op tot bekering van harten, tot berouw en tot het leven van een levend geloof. Ze beval het dagelijks bidden van de rozenkrans en het Onze Vader aan. Ze onthulde de nabijheid van een groot gevaar: het visioen van 15 oktober 1982 toonde lijken en rivieren van bloed. Terwijl ze de zieners met afschuw en droefheid vervulde, was het een voorspelling van de genocide van 1994-95. Onze-Lieve-Vrouw van Smarten waarschuwde voor de toestand van de wereld en haar boodschap is nu nog universeel.
Wat is er ondertussen gebeurd met de zieners?
Alphonsine is een clarissenzuster geworden en woont, na in Ivoorkust te hebben verbleven, momenteel in Italië.
Marie-Claire trouwde met een journalist, beiden kwamen om in een bloedbad.
Anathalie, die naar Congo en Kameroen vluchtte, keerde terug naar Kibeho en bleef trouw aan haar belofte aan de Heilige Maagd om daar te blijven. Zij is het die mgr. Kockerols gisteren ontmoette en met wie hij zich heeft kunnen onderhouden tijdens een privégesprek met de pastor François Harelimana, rector van het heiligdom, en de kapelaan, pastor Jean-Pierre Gatete.
Mgr. Kockerols bezoekt het Heiligdom van Kibeho en het centrum voor gehandicapte kinderen in Kibilizi
De Pallottijnen, met zijn vieren, zijn verantwoordelijk voor het heiligdom, dat elk jaar 800.000 pelgrims uit heel Rwanda ontvangt, maar ook uit heel Afrika en de rest van de wereld. Het standbeeld van de stichter van de congregatie, Vincent Pallotti, is aanwezig op de site.
Het Pallotti Children's Hope Centre in Kibilizi
Na deze drukke ochtend ging mgr. Kockerols naar Kibilizi waar hij een leefcentrum voor jongeren met een verstandelijke beperking bezocht. Op 1 juni 2020 werd de Heilige Familie Provincie juridisch eigenaar van dit groot centrum, dat werd overgenomen van de Duitse NGO "Wir für Rwanda". Sindsdien heet het centrum het Pallotti Children's Hope Centre. Kinderen, die soms door hun familie afgewezen worden vanwege hun mentale of fysieke handicap, worden daar opgevangen: "voor hen is dit centrum een toevluchtsoord waar ze aan voedsel en geneesmiddelen geraken en waar ze ook leren hun hoop in Jezus Christus te stellen, de apostel van de Eeuwige Vader", aldus de verklaring bij de overname van het centrum.
Informatie om een donatie aan het kindercentrum te doen.
Op het programma van deze dag stond er ook een ontmoeting met mgr. Célestin Hakizimana, bisschop van Gikongo.
Ga naar de website van het Pallotti Children's Hope Centre.
Bezoek de website van het heiligdom van Kibeho.
Foto's © Alle rechten voorbehouden
*************************
Reis naar Rwanda | Mgr. Kockerols op bezoek bij de Pallottijnen
Op zaterdag 3 juni reisde Monseigneur naar Rwanda als onderdeel van zijn 10-daagse verblijf in Rwanda en Congo om deel te nemen aan het Missiecongres in Kabuga. Deze uitnodiging van de Pallottijnse congregatie op het Missiecongres in Kabuga past in het kader van twee feestdagen ter ere van het jubileum van de provincie van de Heilige Familie.
Presentatie van de Pallottijnse gemeenschap
In 1890 vroeg de Heilige Stoel de Duitse Pallottijnen om te zorgen voor het Kameroense grondgebied. De pastores Heinrich Vieter en George Walter, evenals zes Pallottijnse broeders, arriveerden op 25 oktober 1890 in Kameroen. Vervolgens werkte de pastor Alojzy Majewski daar als missionaris tot 1907 voordat hij naar Polen vertrok om er de allereerste Pallottijnse gemeenschap te stichten. Dit was de oprichting van de Poolse Pallottijnse provincie Christus Koning.
Het is op verzoek van mgr. Jean-Baptiste Gahamanyi, bisschop van Butare, dat de Pallottijnse missionarissen van de Poolse provincie Christus Koning naar het gebied van de Grote Meren kwamen. Op 8 juni 1973 arriveerde de eerste groep van 10 missionarissen in Rwanda.
Bij hun aankomst in Rwanda namen ze voornamelijk de leiding over de parochies in:
- het bisdom Butare
- Mugombwa en later
- Kansi en Gikongoro (dat nog geen eigen bisdom was);
- het aartsbisdom Kigali in Masaka, Gikondo en Kabuga;
- het bisdom Kabgayi in Kinazi en Ruhango.
Later gingen ze aan de slag in:
- de parochie Kibeho in het bisdom Gikongoro en
- Kinoni in het bisdom Ruhengeri.
Naast de parochies breidden ze het werk uit naar andere activiteiten, zoals:
- de opening van de drukkerij/uitgeverij Pallotti Pers en
- verschillende vormingshuizen, waaronder het noviciaat in Butare en spirituele centra.
Tegenwoordig zijn ze ook actief in:
- de heiligdommen van:
- de Goddelijke Barmhartigheid in Kabuga,
- de Barmhartige Jezus in Ruhango en
- het Mariaheiligdom in Kibeho
- het SNAF (Nationaal Secretariaat voor Gezinsactie) en
- de Pallottijnse Stichting voor het Gezin opgericht in 2017.
In juni 1981 begonnen de Pallottijnen hun missie in Zaïre, nu de Democratische Republiek Congo, en dienden in de parochies van Rugari en Rutshuru in het bisdom Goma. Vanaf 1986 werd de eerste gemeenschap opgericht in Brussel, België. Op 3 mei 1988 werd de Délégature een Heilige Familie regio, afhankelijk van de provincie Christus Koning. In 2015 werd deze regio bij canonieke beslissing erkend als provincie volgens de SAC-wet nummers 89, 311 en 312 en de Beslissing van de 20e Algemene Vergadering, nummer 8. Deze Heilige Familie Provincie, de eerste in Afrika, heeft een internationaal en intercultureel karakter aangezien ze 111 leden telt die afkomstig zijn uit Polen, Rwanda en de Democratische Republiek Congo.
Verblijf van mgr. Kockerols in Rwanda
Op zijn eerste dag in Rwanda bezocht mgr. Kockerols de kerk van Gikondo. Gikondo is een ‘imirenge’, een administratieve eenheid in Rwanda, behorend tot de provincie Kigali en het district Kicukiro. Tijdens zijn bezoek had Monseigneur de gelegenheid om de mis te vieren, gevolgd door gesprekken met parochianen en het geven van zegeningen. Hij sprak ook met verschillende gemeenschapsverantwoordelijken, waaronder de rector van de gemeenschap van Gikondo, Jean de Dieu Kasereka.
Na dit eerste bezoek ging Monseigneur naar "La Maison de Nazareth" in Butare, waar hij de seminaristen ontmoette die daar hun opleiding volgen. Dit instituut behoort tot de Pallottijnse gemeenschap in Rwanda en staat onder leiding van pastoor Alphonse NDAGIJIMANA (rector van de gemeenschap) en pastoor Eugène HAKIZIMANA (vice-rector).
Deze eerste dagen waren vol emotie dankzij de gastvrijheid van de Rwandese gemeenschap. Voor de komende dagen zal mgr. Kockerols het Mariaheiligdom van Kibeho bezoeken, dat zich in een klein dorp in het zuiden van Rwanda bevindt.
© Pallotijnse gemeenschap - Alle rechten voorbehouden
Aarzel niet om een kijkje te nemen op de website van de SAC-PSF (‘Societas Apostolatus Catholici’ - Province Sainte Famille), beschikbaar in het Frans en het Engels.