Catechese vindt plaats in de schoot van een levendige geloofsgemeenschap. De deur van de gemeenschap waar men aanklopt, geeft toegang tot een warme herberg. Wanneer mensen de drempel overschrijden komen ze thuis op een plek waar ze gezien, gewaardeerd en gevoed worden. De pastorale zones kunnen garant staan voor een thuis waar iets te beleven valt, waar mensen graag vertoeven, even of wat langer. (download)
Uit 'De Kracht van het Evangelie' van Mgr. Lemmens
“Geen eenlingen maar een volk. Wij leven in een tijd die steevast het ‘ik’ op de voorgrond plaatst. Er bestaat vandaag weinig ‘wij’ en heel veel ‘ik’. Het individualisme is de lucht die wij dag na dag inademen, ook wij, christenen. Toch kan niemand op zijn eentje christen zijn, zeker nu we niet langer leven in een christelijke maatschappij. Christen zijn we maar in verbondenheid met andere christenen en vooral met Jezus zelf.”
Het huis voor catechese heeft een open deur, vele kamers, toegankelijke gastheren en –vrouwen, een grote tafel om aan te zitten en een woord van geborgenheid, vertrouwen en hoop.
Lucifers voor een warme, onthalende gemeenschap
Welke lucifer hebben jullie als gemeenschap in handen om een vlammetje van dienstbaarheid, geborgenheid, vertrouwen, nabijheid, ruimte geven, samen vieren en hoop aan te steken voor de mensen?
Dienstbaarheid
- We hebben oog voor schoonheid en onthaal (verse bloemen in de kerk, warme ruimte, goede geluidsinstallatie, mooi decor, …).
- We openen de kerk elke ochtend voor (toevallige) bezoekers.
- Wij maken een maaltijd klaar voor de samenkomsten van de koppels die gaan trouwen.
- We zorgen voor de website van de zone.
- We investeren in onderhoud en ruimen samen op.
Geborgenheid
- We leren zoveel mogelijk namen van mensen kennen.
- We heten mensen persoonlijk welkom op alle samenkomsten.
- We hebben speciale aandacht voor mensen die rouwen om een geliefde.
- We organiseren ontmoetingen tussen jongeren en mensen die ziek, bejaard, eenzaam zijn.
- We gaan in op bijzonder noden, bv. lotgenotengroep voor verlies van een kind(je).
Vertrouwen
- We luisteren naar de voorstellen van jongeren en dagen hen uit.
- Elk initiatief is bespreekbaar. We zeggen niet op voorhand nee.
- Wij geven verantwoordelijkheid aan groepen, bv. jeugdbeweging of fanfare.
- Wij zetten onze kerkdeuren wijd open voor culturele en sociale activiteiten.
- We durven een uitzondering maken op onze regels.
Nabijheid
- Mensen in onze kerkgemeenschap spreken elkaar ook tijdens de week aan.
- Met een groep gelovige gezinnen gaan we iedere week samen zwemmen. Zo ontmoeten we elkaar niet alleen op zondag.
- Tijdens de mededelingen krijgen alle mensen de kans om iets persoonlijk met de gemeenschap te delen.
- We durven mensen aanspreken om hen dichter te betrekken bij onze kerkgemeenschap.
Ruimte geven
- In de vieringen is er ruimte voor levendige momenten met de kinderen én voor momenten van stilte.
- We maken ruimte voor het eigen leven van mensen in de liturgie.
- We maken bewust even ruimte voor stilte en gebed na onze vergaderingen.
- We maken ruimte voor het anders-zijn en de verschillen van iedereen en bouwen zo aan eenheid.
- We creëren ruimte voor verschillende doelgroepen: senioren, gezinnen, leerkrachten, motards, zorgverleners, blinden en slechthorenden, …
Samen vieren
- Onze vieringen zijn sober en authentiek.
- Gezinnen met kinderen voelen zich welkom.
- Soms drinken we een glaasje na de viering en ontmoeten we elkaar.
- Als we samen zingen, voelen we ons verbonden.
- Er zijn kinderbijbels en gebedenboekjes voor de jongsten.
Hoop
- We zijn blij met nieuwe gezichten en wijzen hen de weg.
- Via onze facebookpagina vinden zoekende jongeren de weg naar elkaar en naar de interdiocesane jeugddienst.
- We organiseren ontmoetingen met vluchtelingen en bouwen zo bruggen.
- We zijn een open gemeenschap die niemand uitsluit noch rigoureus is.
- De kinderen vormen een kring rond het altaar en daarna wenst jong en oud elkaar de vrede toe.
- Download en druk dit gespreksdocument af. (PDF)