Hij werd geboren ‘onder de kerktoren van Knokke-Heist’, maar al 48 jaar is Panama zijn thuis. Bernard Van Quathem (75) is priester in Las Acacias, in de parochie met de welluidende naam Santa Maria de Guadalupe. Bernard, of Bernardo zoals ze hem daar kennen, leeft enorm toe naar de Wereldjongerendagen die zijn tweede vaderland al maanden in de ban houden.
Bernard: ‘Ja, dat mag je wel zeggen: het hele land leeft mee! Je mag niet vergeten dat Panama niet zo groot is — amper 4 miljoen inwoners. Voor de Wereldjongerendagen worden zo’n 500.000 gasten verwacht, dat is gigantisch. De bevolking is hier erg gemengd — door het kanaal is Panama een transitland – maar het is mooi om zien hoe iedereen vol verwachting is. De Joden stellen op zaterdag zelfs hun synagoge open om mensen te ontvangen!’
Hoe bent u zelf betrokken bij de organisatie?
‘Ik maakte deel uit van het team dat de catechese voor de Wereldjongerendagen voorbereidde. Wij zorgen ook voor lokale activiteiten op onze parochie Santa Maria de Guadalupe.
50 jongeren uit Wallonië en monseigneur Kockerols zullen hier verblijven.
Voor hen organiseren we een aantal activiteiten en we zullen hen uiteraard ook rondleiden. Mijn collega Patrick Hanssens begeleidt de Vlaamse groep.’
U leeft al bijna een halve eeuw in Panama. Hoe bent u daar beland?
‘Ik werd naar hier gestuurd als missionaris, voor een periode van drie jaar. Maar zie: ik ben hier nog. (lacht) Eerst werkte ik met jongeren, daarna in volkswijken van de hoofdstad. Dat was ten tijde van de dictatuur – een moeilijke periode. Later werkte ik in een missiegebied buiten de stad. Toen ik 70 werd, vroeg en kreeg ik een lichtere taak – ik kwam toen naar Las Acacias. Ik ben ook nog altijd bisschoppelijk gedelegeerde voor het oostelijke deel van Panama City, en nationaal verantwoordelijke voor familiecatechese.’
Hoe beleven Panamezen hun geloof?
‘Wij kennen hier zeer actieve en dynamische kerkgemeenschappen, geholpen door zeer bekwame leken. Voor onze Belgische gasten, maar ook voor andere jonge Europeanen, kunnen de Wereldjongerendagen een mooie leerschool zijn.
Ze zullen hier kennismaken met een ander type kerk.
Hier heerst nog een grote religieuze gevoeligheid. Alles wat religie is, ligt de mensen nauw aan het hart.’
Hoe kijkt u naar de Europese kerk van nu?
‘Hoopvol. Ik ben ervan overtuigd dat uit de sfeer van crisis en schandalen er in de eerste plaats groei mogelijk is, dat er een geloof kan uit groeien dat minder vasthangt aan instellingen, maar meer draait om persoonlijke beleving. Het zou mooi zijn mocht ik iets van die hoop kunnen meegeven met de Belgische delegatie.’
Volg de Wereldjongerendagen in Panama op de voet via Kerknet.
