Beste zusters
Deze stille zaterdag is anders dan de andere. Ons land, de wereld is in diepe rouw voor de vele mensen die lijden en sterven aan het coronavirus.
Als christenen die het lijden en sterven van Jezus gedenken, doorleven we dit gebeuren met gevoelens van diepe solidariteit en verbondenheid.
Het brengt ons tot de kern van ons leven. Het confronteert ons, het maakt ons verdrietig. Het nodigt ons uit, het stuwt ons om de mensen in de zorg die elke dag op de barricade staan, te steunen door ons gebed en medeleven. Door ons dagelijkse applaus.
En toch wordt het ook nu PASEN!
Morgen om 12.00 u luiden alle kerkklokken. Van alle tijden verklanken zij vreugde en verdriet.Zij zullen ons gevoel verklanken, want woorden schieten tekort.
Ze luiden om te verkondigen dat Christus leeft!
Halleluja! Christus leeft!
Beste zusters,
Dit jaar vieren wij de verrijzenis van de Heer Jezus, in kleine kring, maar verbonden met de wereldkerk. Wellicht sterker dan ooit.
Men vroeg aan Inge Vervotte, voorzitter van de Zorggroep Emmaüs, wat Pasen voor haar nu in deze tijd betekent. Haar antwoord trof mij. Ik deel het graag met jullie. “Die energie die er zit in Pasen, die belofte van nieuw begin, dat omarm ik.”
Laten we die positieve energie die het geloof in de verrijzenis ons geeft, delen met elkaar en met wie op onze weg komt.
Beste zusters, beste vrienden van de Salesiaanse Familie, beste medewerkers in onze huizen en werken, aan elk van jullie wens ik een gezegend Paasfeest.
Met een beste groet!
Zr Hilde Uyttersprot
