Zondag 19 november ’17 omstreeks 10 uur tekenden de zusters van de Vlaamse provincie present in de gemeenschap te Kortrijk. Iedereen wilde erbij zijn om samen het canonisch bezoek van zr M. Assunta Sumiko Inoue feestelijk af te sluiten. We ontvingen haar op zondag 24 september en maandag 20 november ’17 vertrok ze alweer naar Rome.
In de kapel nodigde zr Assunta ons uit om samen verder op weg te gaan met de Emmaüsgangers. Dit inspirerende evangelieverhaal was de wegwijzer tijdens haar bezoek in de gemeenschappen en ook nu vestigde ze de aandacht op de bekering, ommekeer die deze personen maakten. Na dit moment kregen alle oversten het woord om de kracht en het talent van hun gemeenschap voor te stellen. Dat het aan creativiteit niet ontbreekt, was tekenend. De authenticiteit en kracht van elke gemeenschap kwam erin tot leven.
Zr Assunta nodigde ons in haar eindverslag uit om sterk te geloven in de toekomst. Durf zuster van Don Bosco te zijn en zo kan je aanstekelijk zijn voor jonge vrouwen. Voor doeners zoals we zijn, is dit een inspirerende en uitdagende oefening.
Ze gaf ons drie stakeholders: ‘Getransformeerd door de Ontmoeting – Ga op weg met God en laat Hem jouw leven doordringen’ – ‘Samen met de jongeren – samen, met en door jongeren’ – ‘Missionarissen van hoop en vreugde – een oproep om de deuren open te houden en mensen te laten ervaren wie we zijn’.
Missionaris zijn is in Vlaanderen wel iets bijzonders. Ze dankte onze zusters die zich jarenlang in groten getale hebben ingezet in de missies, vooral in Congo. Ze was onder de indruk van het grote aantal door de jaren heen. Tekenend vandaag in deze liberale en interculturele maatschappij waar christenen een minderheid vormen, is de aanwezigheid van al twee missionarissen.
De zorg voor het opvoedingsproject wordt samen gedragen met goed gevormde en begeleide medewerkers. Op de speelpleinwerkingen zijn de jongeren de protagonisten en worden ze samen met de zusters uitgenodigd om zorg te dragen voor onze spiritualiteit.
Bid voor roepingen! Geloof erin dat jullie leven aanstekelijk is, is de meest permanente opdracht die ze ons meegaf.
Verder bedankte ze ons voor het hartelijke onthaal, ondanks de taalbarrières. Ze benadrukte sterk dat ze zich in onze opvoedende gemeenschappen en in onze huizen warm onthaald gevoeld heeft. Een fijne opsteker om verder samen als provincie op weg te gaan.
De kaasschotel liet zich ’s middags smaken. Daarna werd alles in gereedheid gebracht om samen eucharistie te vieren. Het Kinderlandkoor luisterde de eucharistieviering op onder leiding van Fries Verschaete. Wilfried Wambeke, provinciaal, ging voor. De salesianen, ouders en personeel van de Campus Kortrijk vierden met de zusters mee en genoten van de zang en choreografie.
Daarna werden we in de eetzaal van de basisschool Kinderland getrakteerd met een hapje en een drankje. Het was er gezellig en zr Assunta nam ruim de tijd voor nog een laatste foto en om afscheid te nemen. Daarna ging iedereen gemeenschaps- of huiswaarts. Dankbaarheid zorgt voor fijne herinneringen die het verleden kleuren en de toekomst uitdagen.
Zr Katelijn Vandekerckhove
