Maria,
jij bent zo heel gewoon
en toch ook weer gans anders,
met steeds nieuwe namen
de eeuwen door bedacht.
Gevierd, bezongen en vereerd
met altijd andere woorden
en duizend melodieën
als eindeloze litanieën
die jouw gelaat omkransen.
Men heeft jou willen vatten
in beelden, kleuren, lijnen.
Niet één creatie was volmaakt
want jij bent veel méér.
En toch… gewoon een vrouw
maar door de Geest gedreven
om Hem, Gods Zoon,
te dragen
in goede en kwade dagen
heel diep geborgen in jouw hart
of in je armen,
of op jouw schoot
tot in het bittere uur van duisternis en dood.
Leer ons, Maria,
hoe wij anderen kunnen dragen.
(H.-Peter Pfeufer)