Een ideale manier om uit het centrum te geraken, waarin we onszelf plaatsen, is bewust worden hoe steeds weer opnieuw een ander mens ons in ons leven voorafgaat. Dit besef is bevrijdend, het maakt dat we dankbaar in het leven kunnen staan en zelf voor een ander ook een voorafplek kunnen zijn waarin hij of zij een thuis vindt. Het thema van deze dag is de ander gaat ons vooraf.
Hierbij alvast wat inspiratie voor onderweg: De evidentie die bij onze geboorte thuishoort, is dat een ander mens ons is voorafgegaan. Van op een afstand lijkt dit haast te vanzelfsprekend, te banaal om bij stil te staan. Maar wie het aandurft dit gegeven vanuit symbolisch oogpunt te bekijken, ontdekt hierin de basis die ons hele mens-zijn tekent: een leven lang het juiste evenwicht zoeken tussen het belang van de ander (hij was eerst) en dat van onszelf. Wat met onze biologie (onze geboorte) is meegegeven moeten we vertalen in onze psychologie (onze menswording).
