Klaas Nollet werkte vier jaar in OC Sint-Idesbald en OC St.-Jan de Deo (centra voor mensen met een beperking). Sinds kort maakte hij de overstap naar PC Menen. We polsten bij Klaas hoe hij deze overstap ervaart.
Klaas, wat neem je het meest mee uit de periode dat je werkte met mensen met een beperking?
Geloof steeds in de mogelijkheden van mensen. Kijk voorbij beperkingen en durf overschatten in plaats van steeds te onderschatten of overdreven ‘rekening te houden met’. Zo kan je ook positief verrast worden.
Naar welke verwezenlijkingen en/of groeimomenten van de afgelopen jaren kijk je dankbaar terug?
Verschillende projecten die ik met een collega op touw heb gezet waarbij we steeds de nadruk legden op het verbinden, samenbrengen en laten samenwerken van mensen uit verschillende geledingen van de voorziening. We hebben toch verschillende keren échte verbinding tot stand kunnen brengen.
De uitrol van het ethisch overleg binnen de teams in Sint-Idesbald. M.b.t. verschillende ethische vragen kregen we door middel van ethisch overleg volgens het model van professor Liégeois de neuzen steeds in dezelfde richting.
Je koos er recent voor om de overstap te maken van de sector voor mensen met een beperking naar de sector voor mensen met een psychische kwetsbaarheid. Vanwaar deze keuze?
Ik hou het hier bewust bij een cliché: Ik had nood aan een frisse start, een nieuwe uitdaging. Het leek me zeer boeiend om ook in deze sector te proberen om het verschil te maken op vlak van zingeving.
Daarnaast speelt de locatie ook een rol. Ik heb school gelopen in Menen en zat hier jarenlang in de scouts. Het grootste deel van mijn sociaal netwerk bevindt zich ook hier.
Hoe ervaar jij jouw eerste stappen als pastor in deze sector? Waar liggen uitdagingen en kansen?
Mijn eerste stappen zijn wat mij betreft ronduit positief. Het is zowel uitdaging als kans om dagelijks mensen die bij uitstek op zoek zijn naar zin in hun leven te mogen helpen en bijstaan.
Een uitdaging op een vlak dat mij nauw aan het hart ligt: het verder integreren van het ethisch beleid en ook daar inzetten op het doen ervaren van de meerwaarde van ethiek op de werkvloer.
Op welke manier verschilt jouw rol als pastor in deze sector in vergelijking met jouw rol toen je zorgdroeg voor mensen met een beperking? Welke verschilpunten/gelijkenissen ervaar je?
Elke sector is anders, ook al is het steeds werken rond zingeving. De gelijkenis is dat er overal mensen zijn die worstelen met verlies, trauma, zin in het leven, God, … Het verschil is dat de manier waarop dat naar voren komt en jou als pastor bereikt radicaal verschilt. Op dit moment werk ik meer op vraag dan in welke andere setting dan ook. Dat geeft de mogelijkheid om meer energie in effectieve hulpverlening te steken.
Waar put je kracht uit om dit zingevend werk te kunnen doen? Wat drijft jou?
Ik kan kracht putten uit mijn eigen zingevingsfundament en ben heel dankbaar dat ik de kans heb gekregen om dat vroeg genoeg in mijn leven vorm te geven, zodat ik het nu kan aanwenden om zowel voor mezelf te zorgen als voor anderen.
