Wat ik vooral in de voorbije maanden en dagen mocht ervaren is dat gestaag loslaten ook toelaat om wat geweest is nog meer ‘naar waarde te schatten’ om nog meer te beseffen wat van belang is in leven en werk, om me nog meer te verbinden met de waarden die aan de basis van mijn, van ons engagement liggen: solidariteit en collegialiteit, diversiteit, vriendelijkheid, geduld, respect, vertrouwen, dankbaarheid en humor, om er maar enkele te noemen.
Ik ben er ook van overtuigd dat de christelijke keuze voor de mens als persoon, als bewoner, als medewerker, als vrijwilliger, als familielid centraal zal blijven staan in de zorg en
dat verbindend werken als voorwaarde om zin en betekenis te vinden, om kwetsbaarheid te delen, jullie allen verder kracht en moed zal geven. Het verhaal gaat verder.
Persoonlijk kijk ik uit naar ‘wat rustiger aan’, meer tijd voor enkele engagementen, voor het gezin en de familie, waar de nodige steun bij lief en leed nooit uitbleef. Zoals de spreuk het zegt : ‘Elk einde heeft een nieuw begin, dus houden we de moed er in !’
Op vandaag kan ik ervaren dat afstand nemen en het zoeken naar een ander ritme en invulling niet zo vanzelfsprekend is en aandacht, tijd en geduld vraagt… Daar waar het werk zich elke dag (soms in een vaart) presenteerde in de vele contacten met mensen : bewoners en familie, medewerkers en vrijwilligers, wordt het plots anders. Nu wordt het rustiger en stiller: je hoeft niet vlug nog dit of dat te doen, er is tijd voor zoveel en dit stelt je dan weer voor keuzes die je nu meer zelf dient te maken. Ook om grenzen te leggen: bv. om niet de ganse dag koffie te drinken, om me niet te verliezen in het opruimen, enz… Het is terug zoeken naar evenwicht.
Wat me hierbij kracht geeft is vooral de dankbaarheid, om wat is geweest en om alles wat is.
De vele mooie woorden, de tekstjes, en de vele attenties die ik mocht ontvangen illustreren voor mij in de eerste plaats de betekenis van de pastorale en spirituele zorg waarvoor we staan. Ik hoop dat collega’s zich hierin mogen herkennen en er bemoediging in vinden.
Zomerse groeten,
Rita
Dankjewel Rita voor je jarenlange inzet in het woonzorgcentrum, je betrokken aanwezigheid in de intervisiegroep en in de werkgroep pastoraal ouderenzorg, en je deelname aan tal van vormingsmomenten. Het ga je goed!
