Het woord 'Advent' heeft zijn wortels in de Latijnse taal. Het woord 'adventus' betekent 'komst' en 'advenire' wil zeggen 'naar iets of iemand toekomen'. Als christenen vieren wij dat God naar ons toekomt in zijn Zoon Jezus Christus. Jezus is de Emmanuel, de God-met-ons.
Gods Zoon wordt mens
Kerstmis is een belangrijk christelijk feest want met de geboorte van Jezus vieren we dat God zelf mens wordt. Hij is midden in onze menselijke onmacht van kwaad en verdriet gekomen om ons daaruit op te tillen. Er gaan zoveel dingen verkeerd in onze wereld en daar hebben wij zelf geen oplossing voor. Jezus is gekomen om ons daaruit te verlossen en nieuw aan te bieden.
Jezus eerste en tweede komst
Natuurlijk is de adventstijd op de eerste plaats een tijd van verlangend uitzien naar het geboortefeest van Jezus. God is mens geworden in de gedaante van een klein hulpeloos kind! Dat is voor ons christenen niet slechts een gebeurtenis uit een ver verleden. Het is iets om ons nog altijd, elke dag, over te verheugen, te verwonderen en er dankbaar voor te zijn!
Toch is de advent meer dan alleen maar een voorbereiding op het geboortefeest van Jezus. Het gaat niet alleen om kaarsjes en een stal om vredig bij weg te dromen. Wie de evangelies van deze voorbereidingstijd doorleest, komt tot de ontdekking dat wij soms flink wakker worden geschud. Steeds worden we eraan herinnerd: "Neem Gods Boodschap ter harte, het is van levensbelang! Durf te veranderen! Blijf niet op dezelfde voet doorleven! Werk mee aan Jezus' komst in onze harten, levens, gezinnen, omgeving..."
Daarom is de advent ook een tijd van voorbereiding op de wederkomst van Christus op het einde der tijden, zijn 'tweede' komst. Wanneer dat zal gebeuren weet niemand. Wij weten ook niet wanneer het einde van ons eigen leven daar is. Daarom is het van belang ons geloof altijd levend te houden en het niet te laten verslappen of verflauwen. Vandaar ook de oproep in deze Advent om waakzaam te zijn.
Wees waakzaam en bid.
"Wees waakzaam" zo roept het evangelie ons toe op de eerste Adventszondag. God komt op Kerstmis naar ons toe in een kleine, weerloze mens, een baby. Zonder beschutting of bescherming kan een baby niet. En bij uitbreiding ook zoveel kinderen en volwassenen niet. Daarom roept de campagne van Welzijnszorg ons elk jaar opnieuw in deze tijd op tot solidariteit. We worden er opnieuw aan herinnerd dat 1,7 miljoen mensen in ons land nog in armoede leeft, dat is meer dan 1 op 7. Sommige groepen hebben zelfs een grotere kans om in de armoede te belanden: kinderen, ouderen, mensen afkomstig van buiten Europa, alleenstaande ouders, huurders... deze mensen zijn, misschien nog meer dan anderen, extra kwetsbaar. En dat allemaal in ons "rijke" landje. Misschien kennen we ze niet of gaan we ervan uit dat het alleen maar daklozen, thuislozen, vluchtelingen of mensen aan de marge zijn.
In deze Adventstijd willen we hier iets aan doen. We willen armoede wat zichtbaarder maken, we willen het onrecht aanklagen en zeker als gelovigen willen we ons steentje helpen bijdragen om mee te doen.
Advent is ook een sterke gebedstijd. “Weest waakzaam… en bid” zet Jezus het als het ware op één lijn. Als het gebeurt dat je je met je kop tegen de muur te pletter loopt of wanneer in het leven zaken gebeuren, waar je écht niets meer aan kan veranderen, kan een gelovig mens nog altijd bidden om hoop en kracht.
Adventskrans
Natuurlijk blijft de advent ook een tijd van vreugde en hoop. Deze elementen: bezinning, maar ook vreugde en hoop, zijn terug te vinden in de adventskrans, die thuis en in de kerk zal worden opgehangen of neergezet. Het paarse lint aan onze adventskrans is een teken van bezinning en inkeer; de dennentakken, die zelfs tijdens de winter niet verkleuren, zijn een symbool voor eeuwig leven. In een tijd, waarin het steeds vroeger donker wordt, verspreiden de vier kaarsjes hun warme licht. En dit licht verwijst naar Jezus, die over zichzelf zei: "Ik ben het licht van de wereld." Jezus komt met Kerstmis iedere mens verlichten: we kunnen altijd bij Hem terecht!
Misschien kunnen we, bij het aansteken van elk kaarsje, deze gedachte in ons opnemen.
- Het eerste kaarsje is de uitdrukking van ons verlangen naar Jezus... dat Hij spoedig mag komen.
- Het tweede kaarsje is een kaarsje van liefde naar Jezus... Hij houdt van ons en ook wij moeten Hem graag zien.
- Het derde kaarsje is een kaarsje van liefde voor elkaar. We moeten ook elkaar hartelijk beminnen.
- Het vierde kaarsje is een kaarsje van vrede voor alle mensen. We leven in een harde wereld met oorlogen op zovele plaatsen. In onze gedachten en ons gebed mogen we ook de vele mensen en de vele kinderen niet vergeten, die moeten leven in mensonwaardige omstandigheden. Hoe nader Kerstmis nadert, hoe meer licht er schijnt.
Advent op school
Tenslotte gingen we ook eens kijken hoe de kinderen op school tijdens de Advent Jezus' komst voorbereiden. In "De Wingerd" in Bavikhove worden elk jaar, bij het begin van de Advent" de kransen gezegend om ze daarna in elke klas op te hangen. Deze "wijding" gebeurt in een bijzondere viering, waar enkele leerkrachten en leerlingen in een sketch, het thema van de actie "Welzijnszorg" op een aanschouwelijke manier voorstellen. Ook het themalied van de Advent wordt telkens weer uit zoveel monden meegezongen. Er wordt ook aan actie gedaan voor Welzijnszorg, meer bepaald wordt de plaatselijke welzijnsschakel De Spie van dichtbij ondersteund.
Vier opeenvolgende donderdagen wordt een winkeltje geopend, waar de ene week, één spietje taart, de andere weken één fruitsapje, één wafel of soep (op de stoep) kan gekocht worden tegen de democratische prijs van € 0,50 of € 1,00. De opbrengst gaat helemaal naar de Spie.
Graag willen we aan elkeen een "gezegende" Advent toewensen.
Pastoor Marc
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.