Het was aangekondigd: het zou een feest worden van diamant en goud. Een feest waar wij de goede God mochten danken voor zoveel goeds en moois. En zo is het inderdaad geworden.
Het Sint Ceciliakoor was er bij om er met gepaste liederen de goede sfeer in te brengen.
Zij vierden hun jaarfeest. Liefst van al zouden zij dit doen op de zondag na het naamfeest van Sint Cecilia (= 22 november) maar dat is altijd ‘Christus Koning-zondag’ en dat is toch wel het jaarlijkse hoogfeest van de chiro. Die Christus Koning- zondag nemen zij speciaal voor hun rekening!
Dus dit jaar: de eerste zondag na Christus Koning, 3 december en dat is dan de eerste van de Advent, de voorbereidingstijd voor Kerstmis.
En of het feest is geweest! Daarvoor waren vier voorwaarden vervult:
1. Gedachtenis van dierbare familieleden die onlangs gestorven zijn.
2. Eerste zondag van de Advent. Advent is uitkijken naar nieuw leven, het aanbreken van Gods nieuwe samenleven. Vier zondagen lang steken we telkens een kaars meer aan op de adventskrans. de hele advent spannen wij “Samen tegen armoede”. Natuurlijk dat Elise die kaars mocht aansteken: de jeugd zal er immers moeten aan werken dat er inderdaad een samenleven tot stand komt van harmonie en recht.
3. Sint-Cecilia: feest en daarna jaarfeestmaal van het koor. En feest was het: bijzonder in de kerk maar zeker ook achteraf in het lokaal van de Gilde.
4. De 12 jubilerende koppels die in de mis aanwezig waren. Tijdens de huwelijksviering volgt na het Onze Vader altijd een speciale huwelijkszegen over het nieuwe paar. Speciaal voor de jubilarissen werd dit overgedaan deze zondag: een speciale zegen voor hen beide en hun dierbaren voor nu en voor de toekomst. Eerlijk gezegd: het is toch aandoenlijk als je al die koppels ziet, met hun zoveel jaren geschiedenis: Gods zegen voor hen uiteraard!
Heel de viering was één reden van dankbaarheid: voor hen die we als overledenen gedenken, voor allen die er hun werk van maken en samenspannen: “samen tegen armoede”, voor het koor en de vele mensen die in alle soorten verenigingen zijn, en bijzondere dank voor de jubilarissen: zij zijn voor ons het teken hoe goed het is in liefde samen te leven. Proficiat en Danke wel!
Tekst: Marc Decroos
Foto’s: Marcel Ven
