Federatieviering in Oosterwijk

Vorstelijk bezoek in Oosterwijk

Het was mistig, die ochtend in Oosterwijk. Terwijl er in de meeste huizen nog weinig teken van leven te bespeuren viel, was er toch al enige drukte merkbaar op het plein voor de kerk. In het Klokkenhof kon je door de deur zien dat er licht brandde en mensen in de weer waren. Want er werd bezoek verwacht. Koninklijk bezoek.

Dit jaar hadden we Oosterwijk uitgekozen als gastparochie voor de jaarlijkse federatieviering. Zo’n federatieviering vraagt een hele organisatie, taak waarvan de mensen van Oosterwijk zich uitstekend gekweten hebben. De kerk zag er netjes uit, er hing een aangename warmte die nog werd aangevuld door de vele mensen die vanaf 9u30 druppelsgewijs binnenkwamen om mee te vieren.

Samen zingen doet toch zo’n deugd.

Het is een goede traditie dat er bij federatievieringen maar één koor aanwezig is. Een groot koor bestaande uit alle aanwezigen onder de deskundige leiding van Dolf en gedragen door de orgelklanken van Norbert. Na de viering is dat steevast de meest gehoorde opmerking: het deed deugd om met zovelen samen te zingen. De evangelielezing nam ons mee terug in de tijd naar zo’n tweeduizend jarar geleden. Over de drie koningen die die ene Koning in de stal kwamen bezoeken. Over de geschenken die ze meebrachten en de afgunst van nog een andere koning. In zijn homilie legde voorganger Johan de band met de kerk vandaag. Hij sprak wijze woorden over hoe we vandaag de tekenen des tijds kunnen lezen en begrijpen; over de noodzaak om als kerk verwonderd te blijven en bekommerd om de zorg voor de anderen. Ook al zijn we geen grote groep meer. Het waren motiverende woorden die ons goesting en energie geven om Zijn boodschap verder uit te dragen en vorm te geven in ons dagelijks leven.

Geschenken van wijzen aan de koning.

Alle parochies hadden een mooi geschenk meegebracht voor de Koning in de kribbe. Een wijze uit elke parochie lichtte het geschenk toe en de pakjes werden aan de kribbe neergelegd. Na de viering zou elke parochie zich ontfermen over een van de geschenken en dit handen en voeten geven in de eigen parochie. Door alle geschenken heen klonk als rode draad: onze verbondenheid met elkaar en de Heer geeft ons de kracht om vastberaden Zijn Woord uit te dragen. Het was bemoedigend om te horen hoe alle parochies, los van elkaar en zonder enige voorafgaande afspraak, hierop de nadruk legden.

Jezus gaf ons meteen een geschenk terug: we mochten samen de dienst van de tafel vieren en ontvingen de communie. Het deed ons niet vergeten dat het grootste geschenk van alle dagen de Heer zelf is die ons Zijn leven gaf.

Naar de overkant.

Intussen hadden de mensen van de parochie Oosterwijk in zaal Klokkenhof voor drank en een hapje gezorgd. Vooral de warme soep deed velen deugd op deze toch wat kille morgen. De geschenken werden uitgewisseld, weer nieuwe koningen aangesteld, kortom er werd in een gemoedelijke en gezellige sfeer nagepraat en contacten gelegd.

En zo trok iedereen rond de middag met een tevreden gevoel naar huis. Met goede herinneringen aan de viering in Oosterwijk, veel dankbaarheid voor de piekfijne organisatie en een opgeladen batterij om 2017 aan te pakken. Een gezegend nieuw jaar hebben we samen ingezet, een gezegend nieuw jaar zullen we er samen van maken.

Foto's: Dirk Willems (DW) en Marcel Ven (MV)