De gezinsvieringen in Heultje kennen al een lange traditie. Al meer dan vijfentwintig jaar is er bijna elke maand een kindvriendelijke viering in onze kerk.
Aan de wieg stonden Annemie Van Eynde, Annemie Tack, An Verellen, Kathleen De Laet en Griet en Jo Plettinx. Ze werkten onder leiding van pastoor Winnepenninckx. De gezinsvieringen mochten de gewone vieringen niet verdringen, daarom waren ze op zaterdag om 16 u.
Door de jaren wisselde de samenstelling van de werkgroep en de gezinsviering kreeg haar plaats in de gewone zondagse viering.
In 1994 is pastoor Winnepenninckx in Heultje vertrokken en toen Rachel in 1997 in Heultje begon, ‘was het kind de wieg al ontgroeid’, zegt ze. Elke vrijdagavond kwam de groep jongeren samen. Er werd een evangelietekst gekozen en een activiteit gezocht. De viering werd opgeluisterd met passende liedjes, begeleid door gitaar en fluit. Het duurde enkele vrijdagen om de viering op punt te stellen. Deze jonge mensen hebben het heel wat jaren volgehouden.
De huidige werkgroep vertrekt van het evangelie van de zondag. Elke vergadering begint met het lezen van het evangelie. En dan gaat de groep aan het werk. Hoe vertalen we dit naar de kinderen toe? Welke activiteit kunnen we hierbij doen? Waarmee maken we de teksten duidelijk? Welke liederen passen er bij?
“Het waren dus inhoudelijk ook stevige bijeenkomsten”, zegt Rachel, die de groep jaren heeft begeleid.
Nadien begint het praktische werk. De tekst uitschrijven, het hele draaiboek samenstellen met ondermeer wie doet wat en welk materiaal moet er verzameld worden. Daarna wordt een misblaadje gemaakt. Elke kerkganger krijgt een blaadje zodat iedereen mee kan bidden en vooral ook zingen.
Sinds enkele jaren begeleidt Dorien de liedjes met haar gitaar. Vorig jaar werd ze bijgestaan door twee papa’s met de gitaar. Bert heeft toegezegd om dit jaar ook weer van de partij te zijn. Hun aanstekelijk enthousiasme kan zelfs de mensen in de kerk van Heultje aan het zingen krijgen. Wie had dat ooit gedacht!
Waarom een gezinsviering
Voor de kinderen is de gewone eucharistie niet zo boeiend. Het is niet meer hun cultuur om stil te zitten, te luisteren en toe te kijken. Vergelijk het maar met de school. Het brave stilzitten en luisteren is ook daar omgezet in actief meewerken. Zelf iets uitwerken, momenten om hun woordje te zeggen. Zo is ook de gezinsviering meegegroeid. Luistermomenten worden afgewisseld met zang, met meebidden, met iets doen.
De teksten van de gewone viering worden kindvriendelijk vertaald. Niet kinderachtig, maar voor kinderen begrijpbaar, waarbij ook volwassenen stilstaan bij wat er gezegd en gebeden wordt. De taal van de teksten is eenvoudig en de liederen zijn gemakkelijk mee te zingen. De kinderen mogen al eens iets doen en moeten niet de hele tijd blijven zitten. Ze krijgen ook de kans om iets voor te lezen als ze dat willen. Zo voelen ze zich meer betrokken bij wat er gebeurt dan in een gewone viering.
Wie is er welkom
Iedereen, van waar ook, is welkom in de gezinsviering. Iedereen die zich jong van geest voelt, kan mee genieten van duidelijke teksten op kindermaat, van liedjes uit volle borst meegezongen, begeleid door de gitaar.
En niet vergeten, na de viering is er altijd de gelegenheid om bij een kop koffie of thee of een beker fruitsap nog na te praten.
Heronder kun je de data voor dit werkjaar vinden.
mdr met dank aan Rachel, Ilse, Annemie en….
