Zaterdag 14 januari. Het weer zit niet echt mee maar dit weerhield de vormelingen en hun begeleiders niet om toch naar de abdij te komen om deel te nemen aan de activiteit ‘Welkom in de kerk’. En gelijk hadden ze want eenmaal daar werden ze heel gul en hartelijk welkom geheten door pater Johan en pater Ivo. Pater Johan nam de helft van de vormelingen onder zijn vleugels en verkende met hen de symboliek in de kerk. Pater Ivo dan troonde de andere helft mee naar het Da Vinci museum om daar mee aan te schuiven aan de tafel van Jezus. Omstreeks drie uur wisselden de groepen zodat ze zowel het Da Vinci museum als de kerk gezien hadden.
Jezus nodigt uit …
Het was lekker warm in het Da Vinci museum en dit sloot mooi aan bij het warme betoog van Pater Ivo. Hij sprak over de liefde en elkaar gére zien, over moemoe’s en vava’s die als geen ander hun hart open zetten voor hun kleinkinderen. Van daar uit was het maar een kleine stap naar het schilderij waar Jezus met zijn armen wijd open iedereen nodigde aan zijn tafel. Jezus, die als geen ander Gods liefde handen en voeten gaf en altijd weer herhaalde dat liefde het allerbelangrijkste is in het leven. Geen wonder dat aan Zijn tafel iedereen bij mag schuiven, rijk en arm. We zagen Mattheus de tollenaar met zijn purperen gewaad en leerden hoe hiervoor purperslakken vergaard werden. Wel duizenden voor één gewaad purper te kleuren. Pater Ivo vertelde ook hoe gewone mensen water bij de wijn deden om langer toe te komen. Iets wat rijken uiteraard niet hoeven te doen, zij dronken hun wijn puur. We maakten kennis met Simon, Johannes, Judas en al de andere leerlingen. Toen de tijd om was, was bijlage na nog niet alles verteld, maar dat is hopelijk voor een volgende keer.
Opendeur in de abdijkerk
Pater Johan stond paraat om de vormelingen rond te leiden in de kerk en hun aandacht te vestigen op de rijke symboliek die hier aan bod komt. Het begon al in het portaal waar pater Johan al meteen de biechtstoelen aanwees, daar waar mensen hun zonden komen biechten én vergeving krijgen. Er worden ook heel wat kaarsjes gebrand door én voor mensen. Kortom, een kerk nodigt uit om stil te vallen, even na te denken over het eigen doen en laten. Net zoals we uitgenodigd worden om daar samen te zijn in Jezus’ naam, te bidden en te zingen. En zingen werd er gedaan, op de klanken van het orgel waar pater Gabriël heel vaardig op speelde. Pater Johan beschreef dit orgel in geuren en kleuren en was zichtbaar fier op dit toch wel majestueuze orgel. Intussen werden enkele vormelingen tot misdienaars opgeleid door pater Benedict.
Laat groot en klein nu vrolijk zijn
Om kwart voor vier werd deze namiddag afgesloten met een eucharistieviering waar het ganse gezin welkom was. Zo was groot en klein aanwezig om samen vrolijk en blij te vieren met Jezus en God in ons midden. Langs deze weg willen we de abdijgemeenschap van harte bedanken voor het warme en gulle onthaal waar we nog vaak zullen aan terugdenken.
Tekst & foto’s: RH
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.