Komend weekend begint een nieuw liturgisch jaar.
Komend weekend ontsteken we de eerste kaars van onze adventskrans.
Elke dag wordt wat korter. Elke dag wordt het een beetje donkerder. Elke dag een beetje meer nacht. In de donkerte van die nachten ontsteken we elke week een kaars meer tot we de krans rond zijn en er weer genoeg licht en warmte zal zijn om Hem een thuis te geven.
Als je merkt dat duisternis en kilte ook in en rond mensen voelbaar zijn, wordt het verlangen groot naar ‘anders’ en ‘beter’ - wacht niet af - als je warmte uitstraalt, langzaam weer mens wordt, meer mens met de ongeziene mens, dan is er groeiend licht, dan is er hoop, dan wordt het Advent.
Tip: klik af en toe ook eens op de tegel 'activiteiten' van harte welkom!
