De bezinning die je hoorde op het einde van onze weekendvieringen kan je hier nog eens (na)lezen.
Geen andere weg valt er te bewandelen dan die van de solidariteit. De handen in elkaar slaan, kleinen en groten, machtigen en zwakken.
Geen ander pad is samen te effenen dan dat van de hoop. Vechten tegen de ontmoediging, stapstenen leggen van moed en vertrouwen.
Geen betere energie is er dan die van de samenhorigheid. Woorden en daden vinden die mensen bij elkaar brengen, over alle grenzen heen.
Geen krachtiger teken is er dan dat van vriendschap en liefde. Getuigen worden van Gods droom en bouwen aan zijn huis, hier en nu reeds, te midden de woestijn.
