De zusters Bernardinnen kennen hun oorsprong in een gemeenschap rond een opvanghuis voor armen, zieken en pelgrims aan het einde van de 12de eeuw. Via een cisterciënzergemeenschap die zich naast de communiteit van het hospitaal vestigt, wordt ze mee opgenomen in deze nieuwe spirituele beweging. In de loop van de 18de eeuw valt voor het eerst de naam zusters Bernardinnen. Pas in 1946 komt het officieel tot een spirituele verbondenheid met de Orde van de Cisterciënzers.
Geïnspireerd door Bernardus van Clairvaux, willen ze God zoeken en elke mens, geschapen naar Gods beeld, in zijn waardigheid erkennen en bevestigen. Door onze apostolische inzet willen wij meewerken aan Gods menswording in onze wereld.
In Vlaanderen zijn de zusters Bernardinnen actief in verpleging, onderwijs, sociaal en pastoraal werk. Ze hebben gemeenschappen in Oudenaarde, Gent en Bassevelde.
In 1932 stuurde de gemeenschap missionarissen naar Afrika om zich in te zetten in onderwijs en ziekenzorg. Zo kreeg de congregatie een internationale dimensie. De zusters zijn aanwezig in Rwanda (8 communiteiten), Tsjaad (3 communiteiten) en Burkina Faso (1 communiteit).
