Dag beste parochianen,
Bisschop Lode vroeg mij om pastoor te worden bij jullie in de H. Marta en Maria Parochie in Aalter. Na 15 jaar in de Vlaamse Ardennen zal ik aan het einde van de zomer tussen jullie komen wonen in de pastorie in de Brevierweg. In het begin zal het allemaal nog wat vreemd en nieuw en onbekend zijn, maar dat komt wel goed in de tijd die volgt. Langs deze weg verklap ik alvast dat ik bij mijn geboorte de naam ‘Patrick’ kreeg. Die naam doet het al bijna 60 jaar heel goed. Ik hoop van harte dat die naam ook bij jullie mijn aanspreektitel mag zijn.
Het was een plezier om al een eerste keer langs te komen op de samenkomst van de parochieploeg. Collega Herbert was er ook. Langs deze weg een hartelijk woord van dank aan Herbert. Hij omschreef zichzelf die avond als het reservewiel, en ik had het gevoel dat dit ‘reservewiel’ zeer mooi mee bolde in het geheel. Dank je wel, Herbert. Ik sta een middagmaal bij jou in het krijt. Dat maken we binnenkort goed.
Soms zit het in de kleine dingen. Het stuk taart (speciaal voor de gelegenheid gebakken) en de kop koffie maakten de vergaderserre in de kerk in Knesselare tot een zeer aangename plek voor mij. De mensen rond de tafel gaven mij echt het gevoel dat we daar een begin hebben gemaakt van wat een boeiende toekomst kan worden.
Hier in de Vlaamse Ardennen hebben we veel kerkjes staan. Dat zijn stuk voor stuk pareltjes. Geen enkele van die kerkjes heeft het formaat van de kerk in Knesselare. Dat was even wennen voor mij. Ondertussen was ik ook al in de kerk in Aalter. Zelfde ervaring. Een idee die daarbij naar boven kwam: Het zal toch niet zo zijn dat (zoals de leerlingen in de klas) vooral de laatste rijen gevuld worden met mensen. Dan zitten we wel heel ver uit elkaar om gemeenschap te vormen. Wellicht een bezorgdheid die niet aan de orde zal zijn.
Fantastisch die avond op de parochieploeg was dat mensen duidelijk betrokken zijn op het geheel van de parochie. Geen afwachtende houding, maar heel concreet actief nadenken over de toekomst. Grandioos is dat. Het is mijn stellige overtuiging dat de parochie van de toekomst er een is van allemaal samen. Dat niet de pastoor alle touwtjes in handen heeft, maar dat velen medeverantwoordelijkheid opnemen voor de uitbouw van de geloofsgemeenschap. Deugddoend dat die avond geen mijmering was over wat geweest is, maar heel uitdrukkelijk een kijken naar de toekomst. Dank je wel daarvoor mensen uit de parochieploeg. Ik heb zeer goed en rustig geslapen die nacht.
Er stonden al onmiddellijk wat vragen op de agenda. Over eerste communie en vormsel. Goed dat we daar met z’n allen over nadenken. Er klonken ook vragen om de uren van de vieringen wat aan te passen. Veranderen is altijd mensen wat onwennig maken, en er zijn ook altijd argumenten voor en tegen. De voor en tegens werden naast elkaar gelegd en we dachten uiteindelijk dat het goed is om vanaf september de uren voor de zondagse vieringen een klein beetje aan te passen.
Op zaterdag vieren we dan om 18 uur in Knesselare.
Op zondag om 10.00 uur in Aalter.
(Steek het maar op de nieuwe pastoor wanneer iemand onder ons dat een jammere beslissing zou vinden.)
Met deken Rudy hebben we ondertussen afgesproken dat de aanstelling op 3 september 2023 zal zijn. Om het een beetje in zijn agenda te laten passen, doen we dat om 15 uur in de kerk in Aalter. Ik hoop jullie daar te mogen begroeten. Om het opofferen van een vrije zondagnamiddag wat te compenseren, zullen we na de aanstellingsviering het glas heffen. (Deze mededeling was nog een plezant moment op de samenkomst van de parochieploeg.) Meteen een gelegenheid om wat gezichten te leren kennen.
Ondertussen werk ik het schooljaar af en zal mild verbeteren bij de examens. Het lijkt me best dat ik eind augustus niet teveel werk heb met herexamens. De eerste helft van augustus ben ik op stap. Na 15 augustus zullen we dan de verhuiswagen regelen.
Ondertussen een warme groet,
Patrick
Patrick Derde
derdepatrick@gmail.com
0477 510 922
Ook te vinden op Facebook en Instagram
