De opleiding aan het ITP was voor mij een sprong in het onbekende. Vanuit het bezig zijn op de parochie als vrijwilliger had ik reeds wat kerkelijke bagage; maar te vaak was er nog heel wat onduidelijk voor me. Om als parochieassistent goed aan de slag te kunnen, had ik dus nog wat extra fundament nodig. Deze werd me aangereikt tijdens de opleiding. Weliswaar geen geplaveid vloertje die bestaat uit afgelijnde zwart-wit tegels; maar een grote, rijke mozaïek vol boeiende geloofsvraagstukken. Vanuit een Bijbelse bril en langsheen de weg van meer dan 2000 jaar kerkelijke traditie, kreeg ik heel wat stapstenen om mijn geloofstocht verder te zetten. Dit te kunnen beleven samen met andere leerling-tochtgenoten, maakte de opleiding tot een aangenaam gebeuren.