De verrijzenis is een mysterie dat ons verstand te boven gaat. Hoe kan iemand die gestorven is, weer leven? Het is geen gebeurtenis die we kunnen uitleggen met logica of wetenschap. Ook de Bijbel vertelt niet wat er precies gebeurd is. Jezus is gekruisigd en begraven. Het volgende moment blijkt het graf leeg te zijn en verschijnt Jezus aan verschillende mensen. Deze waren geen dromers of bedriegers, maar mensen die diep geraakt waren door iets wat ook zij niet konden verklaren.
De verrijzenis is geen simpel wonder, maar een teken van iets groters: dat er meer is dan wij kunnen zien, dat liefde en leven sterker zijn dan dood en duisternis. Het roept geen gemakkelijke antwoorden op, maar nodigt uit tot verwondering. Het vraagt niet om bewijs, maar om vertrouwen. Het is een mysterie dat niet opgelost hoeft te worden, maar beleefd, gedragen en geloofd.
Voor Christenen is de verrijzenis de kern van hun geloof. Dit is geen gewoon verhaal over afscheid of verlies, maar een boodschap van hoop en overwinning. De verrijzenis zegt dat de dood niet het laatste woord heeft. Wat onmogelijk leek, is toch gebeurd. Dat geeft kracht aan mensen die lijden, rouwen of zoeken naar zin. In de verrijzenis herkennen christenen Gods belofte: dat Hij leven schenkt, zelfs waar alles dood lijkt. Het is een mysterie, iets wat we niet helemaal kunnen begrijpen, maar wel kunnen ervaren. Het nodigt uit tot geloof, tot vertrouwen dat het goede sterker is dan het kwade. En dat, ondanks alles, het leven altijd weer opnieuw kan beginnen.
Na de verrijzenis is Jezus een aantal malen tot hun verbijstering aan zijn apostelen verschenen. Stond voor tien onder hen de opstanding zodanig boven elke twijfel dat ze deze waarheid met hun leven hebben betaald?
