2 November 2024 Allerzielen
Zelfs als de pastoor op vorming is werkt over bezoekstersgroep van Jette ijverig verder.
Voorbereidingen voor kerst, evaluatie voorbije periode en
Vooral de band tussen de senioren en de parochie blijft uniek.
Dikke merci
Er komt in december zelfs een Godly play moment voor de oudere generatie !
Il faut le faire !!
DE PAUS WAS IN WARLANDIS, OP GROOT SCHERM
Pausbezoek in WZC Warlandis
Klokslag 9u, de eerste bewoners druppelen binnen in de dag-zaal van het WZC. Wat al een hele prestatie is, gezien de ochtendzorgspits in een WZC op een zondag.
Een mooi initiatief wel, samen de eucharistieviering met de Paus volgen op een groot scherm. Een beetje dankzij de aanzet van Dhr Huyghe Marcel maar toch met enthousiasme zorgde personeel ervoor dat er een scherm in de zaal stond, dat de mensen die wensten de viering samen bij te wonen tijdig klaar waren en dat er wat extra ondersteuning was die ochtend. Een personeelslid extra zorgde die ochtend voor de projectie en de coördinatie, een personeelslid extra voor het begeleiden van de bewoners in rolstoel en een 3-tal vrijwilligers tekenden present.
Om 9u30 startte de ‘uitzending’ met tussenin een woordje commentaar van Marcel, (wie is wie, welk protocol bij een pausbezoek, …..)
En toegeven, de ganse voormiddag bleef het muisstil in de zaal, buiten het mee prevelen van gebeden en, dat viel me wel op, ook in het latijn.
De vredeswens werd hartelijk gedeeld en iedereen kon de communie ontvangen, er was vooraf gezorgd voor een aantal geconsacreerde hosties.
Het was een warm, deugddoend moment, dank aan directie en personeel die dit mogelijk maakten, dank aan Marcel voor de begeleiding en vooral dank aan alle aanwezigen. Het was zoveel gemakkelijker geweest om vanuit een luie zetel op de kamer te kijken en toch was er de keuze van gemeenschap en laat dat nu één van de boodschappen van de paus zijn tijdens zijn bezoek.
De Paus was aanwezig in Warlandis die zondagochtend met een boodschap van hoop, vriendschap en liefde voor elkaar
Lut
Bezoeksters begeleiden bewoners WZC Magnolia op bedevaart Scherpenheuvel (10 september)
Die dinsdagochtend opende ik mijn rolluiken en ja, het had weer fel geregend.
Mijn regenjas klaarleggen dacht ik … en toch vertrok ik iets later zonder mijn regenjas, maar … het werd een prachtige dag, in alle opzichten.
Met 46 stapten we op de bus (met rolstoel en lift voor de meeste deelnemers), het was fris maar droog, en dat bleef het een ganse dag.
Na wat nodige stops (file of weg blokkerende vrachtwagens) kwamen we toch op tijd aan de basiliek.
Zowel tijdens de heen-als terugrit, ter voorbereiding en afsluiting, werden de Marialiedjes en gebeden wat geoefend, begeleid door de humor van Jacques (Pastoraal werker Magnolia).
De viering, gepland om 11u45 werd opgeluisterd door het koor van Magnolia, die hun beste beentje of stem voorzetten, in het mooie kader van de basiliek onder het welwillend toeziend oog van Maria.
Daarna ging het richting restaurant De Ram, voor een warme maaltijd in aangenaam gezelschap. De tijd gaat snel wanneer men het goed heeft bleek al vlug, we werden terug aan de bus verwacht tegen 15u20. Veel tijd om nog wat souvenir kraampjes te bezoeken was er voor velen niet meer bij. De chauffeur (een heel bekwame dame) wou graag om 16u vertrekken, en het opstappen in een lift bus gaat niet in één twee drie.
Op enkele verdwaalde druppels na bleef de ganse dag droog, wel met soms fikse frisse wind, maar die kon het goede humeur en de dankbaarheid niet drukken. Het was de pret van een uitstap maar ook de vreugde van het bidden en zingen voor Maria die ons verwarmden.
Op tijd thuis in Magnolia (iets later dan gepland wegens jawel fileleed) blijft wel belangrijk, een daguitstap blijkt soms wel vermoeiender dan gedacht.
Maar het dankbare afscheid overtuigde ons, begeleiders, wel … Volgende keer zeggen we graag ja op de vraag voor ondersteuning. Zelfs zonder jas heb ik het nooit koud gehad.
En kost het ons (personeel en begeleiders) nog fileleed om weer thuis te raken.
September,
Je ruikt het in de lucht, de dagen worden korter en de spanning bij ouders en kinderen stijgt… de zomer is voorbij.
In Jette vieren we dat met de jaarmarkt en voor onze parochiegemeenschap met onze jaarlijkse Floralien.
Vooraf zetten zoveel vrijwilligers hun beste beentje voor, en put de Ikebana-groep uit hun rijke creativiteit.
Zo straalt de kerk weer niettegenstaande de nog altijd aanwezige steigers.
Maar wat een voldoening als de gestage stroom van bezoekers hun ogen uitkijken en dankbaar een praatje maken. De Floralien blijven een vaste waarde in het Jetse feestweekend.
Een dagje verder blijft de ‘een beetje minder dankbare’ taak van de ‘ruim de kerk op’ over.
En die opruim is ook een beetje de start van ons werkjaar voor de bezoekersgroep.
Veel van de plantjes die enkele dagen de kerk kleur gaven gaan nu richting de parochianen, die thuis of in WZC verblijven en niet tot in de kerk geraken.
Het zijn de sterke Kalanchoë plantjes die met hun frisse kleuren huiskamers wat vreugde brengen.
De dag na de jaarmarkt kwam een kleine delegatie even samen om te kijken wie en waar de plantjes verdeeld worden, uiteraard hoort daar een gezellig tasje koffie bij, maar draaien de hoofden al even richting eindejaarsfeesten met ideeën en planning naar Kerst toe. Ongelooflijk maar soms niet te volgen deze ijverige dames …
Nu reeds zijn een 80 tal plantjes in tassen en dozen op weg naar de mensen die regelmatig een bezoekje krijgen, dank jullie wel hiervoor dames.
Jullie verdienen een pluim en al onze waardering.
Op naar het volgende …
Bezoekerswerking versus seniorenpastoraal
Twee benamingen die dezelfde lading dekken?
Onze bezoekerswerking tracht thuisgebonden parochianen, Jettenaren of mensen met een connectie met onze parochie een stukje mee te nemen doorheen bezoek en kleine attenties.
Maar ook de mobiele senioren van onze parochie (die eigenlijk onze bezoekers zijn) verdienen wel wat extra aandacht.
Daarom ook gedurende het jaar wat extra activiteiten die wat herbronning geven maar ook vooral een teken van onze waardering wil zijn. Geven we dit de naam Seniorenpastoraal?
Dus eenzelfde lading die in een breder aspect wordt gesteld, werking vanuit onze parochie waar meestal dezelfde mensen even wat meer aandacht krijgen.
Maar wat hebben we aan een benaming , het zijn de echte daden die ertoe doen…
Volg even ons aanbod …
Iedereen welkom …
Ook dat is een kerntaak van de seniorenpastoraal bezoeksters groep Samana !
Begeleiding residenten Magnolia naar Plankendael !
6 juni 2024
DIT WAS SCHERPENHEUVEL 1 juni 2024
Zaterdag 1 juni waren we voor het tweede jaar op rij in Scherpenheuvel te vinden met Samana Jette.
We besloten het dit jaar wat rustiger aan te pakken. Op het gemakske vertrokken we om 9.30 uur
met de autocar om vervolgens samen om 11 uur eucharistie te vieren in de Basiliek.
Vervolgens samen tafelen in “De Leeuw van Vlaanderen” en de namiddag rustig doorbrengend in
de omgeving van de Basiliek.
Het was zo rustgevend dat we direct gereserveerd hebben voor 31 mei 2025.
Zo vlug gaat het allemaal in Jette!
Verwen namiddag
30 Mei 2024
Verwen namiddag bezoekers groep kerk jette
Begeleiding van de senioren naar Halle
Eucharistieviering
In WZC Warlandis
In samenwerking met
Bezoekersgroep pastorale eenheid Jette
Noteer alvast volgende data
Vrijdag 08maart 2024
Vrijdag 17 mei 2024
Vrijdag 16 augustus 2024
Vrijdag 08 november 2024
De vieringen gaan telkens door om 14u 30
Gevolgd door een gezellig samenzijn met een aperitiefje of een tas koffie
Bedevaart Scherpenheuvel Samana 22 April 2023
We kunnen alleen op pad gaan,
En we geraken ergens.
Maar wanneer we samen op pad gaan,
geraken we verder…
BEDEVAART NAAR SCHERPENHEUVEL MET ST.PIETER JETTE
Als oostvlamingen willen we ons verslag brengen van deze bedevaart.
We wisten dat de bus om 8 u. vertrok aan de kerk te Jette, dus we waren al vroeg uit de veren om de bus niet te missen. Gelukkig waren we tijdig op post, ja zelfs iets te vroeg.
Met twee bussen vertrokken we richting Scherpenheuvel. Eerst dienden we nog mensen op te halen. Namen als Strombeek-Bever, Koningslo, St.pieters-woluwe en Kraainem gingen aan mij voorbij. Zo hadden we ook een extra stukje Brussel gezien.
Toen we aankwamen stond ons reeds een tas koffie met croissant te wachten in”De Leeuw van Vlaanderen”. Het was een fijn gezelschap.
Om 11 u. ging pastoor Dirk voor in de eucharistie. Het deed echt deugd om daar dicht bij Maria te kunnen zijn. Herinneringen kwamen bij mij intens naar boven.
Nadien vlug noveenkaarsen doen branden, een voor onszelf en een voor een goede vriendin zoals beloofd. Aan de hoek van het domein vlug 3 kaarsen gekocht, een voor ons, een voor mijn zus en een voor de vriendin.
Om twaalf uur was het middagmaal. We zaten terug aan de tafel bij frans, agnes en compagnie.
In onze gesprekken kwam tot uiting dat we niet zouden kunnen leven zonder ons geloof. Ieder mens heeft zijn eigen levensverhaal en je geloof geeft je sterkte.
Het doet goed als iemand zegt “amai, jullie zijn te bewonderen !” Die sterkte vinden we in ons geloof. Er is altijd iemand die ons moed geeft, steunt en niet veroordeelt.
Na de middag werd er koers gezet naar Diest. Jammer genoeg zagen we het mooie begijnhof in de regen. Op de markt stond er taart en koffie klaar voor ons.
Moe maar voldaan trokken we terug richting Brussel. Rond 18u30 kwamen we aan te Jette.
Onze auto stond op de parking aan het station en na ongeveer 40 minuten waren we terug in Wichelen.
Parochie St.Pieter, dank voor de mooie reis en het fijne gezelschap.
Jaak en Leona (WICHELEN)
WE GO TO SCHERPENHEUVEL,
Volgens mij was iedere deelnemer daags voordien goed op tijd gaan slapen, want we hebben op niemand moeten wachten ! En HEY, dat kan tellen, want we waren een gevaarte van wel twee bussen vol bedevaarders : Scherpenheuvel , here we come !
Uiteraard waren het heel wat parochianen van onze Sint-Pieterskerk te Jette die plaats namen in de bussen, maar daarnaast vonden we aansluiting via bezielde, aardige mensen uit Neder-Over-Heembeek, St-Jans-Molenbeek en ongetwijfeld heel wat leden van Samana.
Chapeau voor onze Lut en haar team, die de inschrijvingen voor deze inspirerende activiteit behartigden.
Niet onbelangrijk detail : ons vervoer was niet enkel zeer comfortabel, maar was ook uitgerust met een lift voor de minder-valide participanten onder ons.
Na een aangename busreis, werden we te Scherpenheuvel onthaald in het zeer verzorgde etablissement ‘ Leeuw Van Vlaanderen ‘ voor een koffie ( of twee, drie ) en een croissant.
De Eucharistieviering in de basiliek werd voorgegaan door onze EH Dirk Vannetelbosch en zijn plaatselijke collega. Deze laatste was het misschien niet gewend, dat de Brusselse delegatie zo luid kon zingen ( maar we zijn dan ook getraind, hé padre ) -
Het Middagmaal vatten we samen als subliem. De adjectieven die ik opving, waren : heerlijk, copieux, heel verzorgd, lekker klaar gemaakt - en dit alles met een snelle en vriendelijke bediening door een voortreffelijk team van vlotte gasten, die ondanks de grote groep aanwezigen, heel goed georganiseerd was.
Sommigen onder ons deden hun middagdutje tijdens de busreis naar Diest. We gingen nl. nog het Begijnhof van deze Brabantse Parel bezoeken. En toegegeven, het was een beetje een valse noot , dat er voor het verkennen van het Begijnhof, uiteindelijk geen gidsen waren ( we zouden een te grote groep zijn, was de roddel die rond ging ). En enkelen mekkerden over het feit dat het begon te regenen, maar het merendeel van onze deelnemers, kuierden met bewondering door het intra-muros van weleer … Het vormt echt wel meer dan een bezoekje waard ! En laten we niet vergeten : Everybody needs a little rain, to see the sunshine again …
We sloten onze uitstap af met een lekker stukje taart en een koffie bij het gezellige Nicky’s Resto : menigeen onder ons, noteerde alvast het adresje voor een volgend bezoek aan Diest -
En zoals voorzien, waren we met z’n allen rond iets na 18u terug in Brussel , aan de opstapplaats : onze St-Pieterskerk te Jette.
En dat we goed geslapen hebben, na zo’n mooie dag - ge moot gene schrik hemme !
Bedankt aan onze padre, Samana, Lut en haar team en iedereen die deze mooie dag , leven hebben ingeblazen.
Manuel Maes
