DEN BOMPA VAN DE MAMA…
Op een klamme zaterdag, even na de noen,
reden we naar Tienen, zoals in de tijd van toen.
En toen was langgeleden,
het heden, 't stuwt ´t verleden,
reeds 100 jaren lang.
Daar in de oude kerk van Grimde,
"ze noemen het een dodenstad",
onder een platte witte steen,
ligt haren bompa, te midden van zijn maten.
Ze hadden iets gemeen.
Als strijders van die oorlog,
gevangen in de val.
De spoorlijn lag wat hoger,
Er vielen er een 100 tal.
Die 18de augustus,
het was een warme dag,
de angst stond in hun ogen,
de pijn, het onvermogen.
Ze konden toen geen kant nog uit.
Hun jonge levens gingen weg,
een ademslok, de brute pech.
Ook nu vandaag, ook in Europa
liggen er jongens in de gracht,
hun kracht om 't land te redden,
tegen een immense overmacht.
Bij 't verstrijken van de jaren,
verliest de streek haar zonen,
gedachten worden uitgewist,
verdwijnen in de mist.
Plastieken en wat porseleinen bloemen
getuigen van voltooid verleden tijd.
Ook nu vandaag verliest er dag na dag opnieuw
een streek haar zonen,
Nu worden ze immens betreurd,
maar na een aantal jaren,
zal het daar ook al wat verjaren.
In deze stad der doden
wordt ons getoond,
hoe mensenkindren worden meegezogen,
in de elite hun oorlogen.
Waar machten eisen ieders overgave,
zonder respect voor mensenvlees,
alsook voor ieders goed en have.
Wanneer ik mama zag verwijlen,
bij 't graf van haren bompa,
dan denk ik steevast aan al die jonge mensen,
die ons nu ook vandaag beschermen.
In eigen land, nog meer de flikken dan ons leger,
dat zelfs geen brandweerwagen kreeg beschikt,
als onze heide eens stond in de fik.
Wanneer vannacht de flikken hier en daar ons controleren,
dan vraag ik, wil ze aub niet echt zo ambeteren.
Hun zenuwen staan de laatste dagen zo gespannen,
hun onmacht speelt hun parten,
de gruwelijke messteek in gedachten,
Laat ons nu slapen,
en aan de Heer effe durven vragen,
geef onze hoeders van de wet,
de kracht om voort te doen,
desnoods tot morgen, na de noen.
Dirk Vannetelbosch, Laken avond van 19 november 2022 bij het graf van den bompa van de mama in de Necropolis van Grimde.
