Dirk Vannetelbosch 20 JAAR JETTE | Kerknet
Overslaan en naar de inhoud gaan

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
kerknet
  • Hulp
  • Startpagina portaal
  • Mijn parochie
  • Aanmelden of registreren
Menu
  • Startpagina
  • Kerk
  • Vieringen
  • Shop
  • Zoeken
Kerk Jette

Kerk Jette

  • Startpagina
  • Contacten
  • Kerken & vieringen
  • Zoeken
  • Meer
    • Kerken & vieringen
    • Zoeken
    • Contact Volg hier de eucharistie van zondag om 10 uur via livestream Gedichten van Dirk .............. Kalender 2025 en Eucharistie vieringen Preekessenties Kerkjette op Instagram Kerkjette op facebook Communie en Vormsel Je wil je kindje laten dopen Ik wil me laten dopen... Huwelijk Getuigenissen en Intervieuws Bijbelgroep Vrijwilligers Bezoekerswerking - Senioren pastoraal Gespreksgroep "Rouwen" Priesterwijding Dirk Vannetelbosch, 1 juni 1998 Bankrekeningnummer en financieel nieuws parochie Het orgel in onze Sint-Pieterskerk De glasramen in onze Sint-Pieterskerk Onze kerk door de lens van enkele fotografen Privacyverklaring van KerkJette Stotteren Pastorale francophone Misboekje Bloemenploeg Instructies muziek voor huwelijken en uitvaarten Aboneren Kerk & Leven
20 JAAR JETTE 1 © kerk Jette

Dirk Vannetelbosch 20 JAAR JETTE

icon-icon-artikel
Gepubliceerd op maandag 13 juni 2022 - 20:30
Afdrukken

20 JAAR JETTE

 

Vandaag exact 20 jaar geleden, op het Feest van Petrus en Paulus ( 29 juni) kreeg ik de sleutels van de Jetse Sint-Pieterskerk

Nu zondag vieren we onze patroonheilige, Sint-Pieter, door sommigen misschien afgeschilderd als een 'loneganger' maar het tegengestelde is waar.  Hij was een ware herder op wie de Kerk werd gesticht. 
Paulus ging overal te lande, maar ook daar zette hij Petrusfiguren om den boel staande te houden en te blijven trekken.
Overal waar Paulus passeerde zorgde hij dat er benoemde krachten aanwezig waren om zo de eerste kerken blijvend gestalte te geven. 

Als ge het enkel met vrijwilligers bereddert dan is dat ok voor gemeenschappen die palliatief zijn ( kwa kwaliteit en kwantiteit)  of waar het enkel nog draait om de zondagsliturgie. Het is dan een kwestie van enkele jaren en gaat de deur onherroepelijk dicht. 

Op 20 jaar tijd is er al heel veel water naar de zee gelopen.

Het fijne van de gemeenschap is dat we er zijn op cruciale momenten en dat we toch wat gist in de plaatselijke deeg mogen zijn.

Pastoor zijn is heel veel schipperen en zeker niet het eigen gedacht nastreven want anders haakt iedereen d'office af. 

Het werkpunt van de volgende jaren zal er voor gaan hoe je de verschillende gedachten te samen met het mijne en de Kerkvisie  kan laten getijen om zo de reeds jaren ingeslagen richting te mogen blijven bewandelen.

Her gaat erom de animatoren te kunnen blijven bezielen.

Na corona droomde ik al een geruime tijd van een feestelijk tintje ivm het Feest van Sint-Pieter dat we morgen, zondag gaan vieren met een Heilige Mis, gevolgd door een apero en een auberge espagnole!

Dat zou voor mij het grootse cadeau zijn mocht dat kunnen doorgaan, in aanwezigheid van al diegenen, ook voor wie wij de laatste jaren iets mochten betekenen.

En nu morgen is dat een feit!

Merci aan al diegenen die mijn ultieme droom op die dag mee gestalte mogen geven..

als het God belieft kunnen we er nog 7.5 jaar bij doen en als we weten dat we tegen dan nog dragers vinden doen we verder tot 2040 ! Dat laatste  zal misschien een utopie worden alhoewel mirakels nooit uitgesloten mogen worden!

Dirk

ps, wees welkom, morgen om 10 uur voor de Heilige Mis en de apero!

 

Interview door Inke Ramaekers, voor GC Essegem

 

In de bloemetjes

Exact 20 jaar bekommert priester Dirk Vannetelbosch zich om zijn

parochianen. Hoog tijd om de man zelf eens in de bloemetjes te zetten.

Dus stuurden we onze reporter met een boeket naar de Sint-Pieterskerk.

“Ik wou altijd al priester worden, maar ik ben een stotteraar. Spreken voor publiek is dan niet

evident, zeker niet in het Frans. Mijn ouders hadden andere plannen voor mij. De bouwgrond

naast de deur lag al klaar. Die ligt er nu nog altijd. Ik heb in de bank gewerkt. Tot ik in 1996

het seminarie voor late roepingen ontdekte. Ik noem het het seminarie voor late

antwoorden.”

“In 1998 werd ik tot priester gewijd. Na mijn stage was ik een tijd lang onderpastoor in Laken.

Toen de priester van Sint-Pieter in 2004 op pensioen ging, zochten ze iemand om hier de

boel op stelten te zetten. Plezante stelten, hé. De Sint die met de trein komt, Pere Gilbert die

een rock ’n roll-mis geeft, de motorzegening, een mis in het Brussels… Mijn entree was snel

gemaakt. Op den duur was het niet meer ‘mijnheer pastoor’, maar Padre van Jette. Pas op,

ik kan mijnheer pastoor uithangen, hoor, maar iedereen weet dat ik dan aan het zwanzen

ben.”

“Met die grote initiatieven halen we geregeld het nieuws. Da’s tof, maar het belangrijkste is

toch dat we een oord van rust bieden aan mensen die dat nodig hebben. En verbinding

creëren, da’s de essentie. Na de mis op zondag trakteer ik achteraf op een porto of een

koffie. Op maandag, woensdag en vrijdag zorgen we ervoor dat er onthaal is en de koffie

klaar staat. De deur staat open, iedereen is welkom.”

“Ik geloof dat we niet ons goesting kunnen doen. We hebben verantwoording af te leggen.

Aan wie of wat, hoe de mensen dat benoemen is mij om het even. Dat de imam hier mee

een gebed komt doen, veel families verschieten dat dat kan. Hier rond het plein heb je de

politie, de moskee, de bibliotheek, de kerk... We proberen allemaal het gemeenschapsgevoel

levend te houden.”

“Ik maak me wel zorgen over waar het met onze maatschappij naartoe gaat. De bevolking is

enorm veranderd. Ik heb schrik dat het Brussel van de toekomst meer gescheiden zal zijn

behouden.

Het is aan ons om openheid te blijven tonen.”

“Maar ik wil hoopvol blijven. Mocht ik dat niet zijn, dan zou ik hier niet meer zitten. Hoe blijf je

anders verantwoordelijke van een Nederlandstalig pastoraal in een multiculturele grootstad

waar de voertaal Frans is? Gelukkig ben ik goed geëntoureerd. Er is iemand die helpt bij de

administratie, de vloer wordt elke week gepoetst, er is een bloemenploeg van 10 à 12

personen om de kerk te decoreren… Een priester is in feite de animator van de animatoren.

Als die wegvallen, dan valt er niet veel meer te animeren, hé, dan moet er gereanimeerd

worden.”

“Als pastoor is het belangrijk er te zijn. Als ze mij bellen, is het altijd voor ambras. Ik kan dan

toch moeilijk zeggen: “Ik ben niet beschikbaar, u kan contact opnemen met mijn collega”?

Daarom ben ik wel blij om in Laken te wonen. Daar ben ik Dirk. Daar kan ik mij een beetje

afsluiten, samen met mijn drie kippen. Maar ik zou geen andere job willen doen. Nee wacht,

ik ben tot iets anders niet in staat.”

 

“30 juni, het feest van Sint-Pieter, is de dag waarop ik twintig jaar gelden mijn sleutels heb

ontvangen. Om dat te vieren houden we een ‘auberge espagnol’. Eerst een

eucharistieviering en daarna samen aan tafel. Iedereen brengt iets mee, niet om mij een

plezier te doen, maar omdat ie zich verbonden voelt. Na al die jaren is er nog steeds een

gelovige kern. Misschien minder bloeiend dan vroeger, maar het is precies echter, hechter

geworden. Als familie.”

20 JAAR JETTE

20 JAAR JETTE © kerk Jette

 

Gepubliceerd door

Kerk Jette

Meer

Artikel

Deel dit artikel

Deel op Facebook
Deel op Twitter
Deel via e-mail

Lees meer

Hoe ondersteun je dementerenden? © Freepik
Lees meer

Ethiek van euthanasie bij vergevorderde dementie

icon-icon-evenement
Een gedeelde missie voor alle gedoopten
readmore

Gebedsintentie paus oktober 2024: voor een gedeelde missie

icon-icon-inspiratie
De pijn van de slachtoffers van milieurampen
readmore

Gebedsintentie paus september 2024: voor de schreeuw van de aarde

icon-icon-inspiratie

Recent bezocht

Bekijk je recent bezochte microsites, auteurs en thema's
© 2025 Kerk en Media vzw
Vacatures
Contact
Voorwaarden
YouTube
Twitter
Facebook