GENE SIMPELE, onzen PAULUS
De Paulus, moet ge nu vandaag eens lezen,
ge zult u wel een beetje amuseren.
Hij weet zijn strevers uit te spelen,
het kan hem in feite niet veel schelen.
't Voornaamste is dat wij nu weten,
hoe Paulus ons laat lezen,
hoe hij geplaatst werd in het Sanhedrin,
met Sadduceeën, Farizeeën en hij er middenin.
Hij speelde ze zo uit aan elkaar,
om zo te zeggen, het was klaar.
Dat hij een zoon van Farizeeën was,
van in de wieg tot aan het graf.
Hij raakte midden in hun ziel,
van aan de kop, tot in de hiel.
Hij sprak van dood en opstanding,
alsook de kracht van verwachting.
Dat maakte Sadduceeën zo van streek,
dat er tumult was in de keet.
Het was zo schoon om aan te zien,
voor zijn betoog, een 10 op 10.
evangelie (Joh. 17, 20-26)
Toen vond hij bij de Farizeeën zijn geluk,
zo dat hij bijna werd doorheen geschud.
Nu kregen de Romeinen schrik
en vroegen aan de soldaten,
hem uit dat midden weg te laten.
Dat was voor Paulus nu zijn grootst geluk,
dat Hij, zonder te weten,
kon blijven missioneren.
De nacht kwam toe,
de Heer was daar,
en raakte Paulus zijn gevoelge snaar.
Zo sprak Hij minzaam Paulus toe,
hou moed, en wees niet moe.
Hoe gij getuigd hebt in Jeruzalem,
zo weet gij zelf ook hoe Ik ben.
In Rome zult gij 't zelfde moeten pleiten,
en effe op uw tanden bijten.
Als wij vandaag nu zeggen, 't geloof is helemaal passé,
dan is het just van 'k was niet mee.
Het is aan ons te blijven missioneren,
te blijven over Jezus spreken.
Als we dat nu straks kunnen lanceren,
dan is dat onze grootste zegen.
Als wij beginnen, nu vandaag,
dan valt de onmacht vlug omlaag.
Dan is de goesting, ons vandaag gegeven,
de leidraad voor ons verder leven.
Zet Gij de loper voor ons uit,
dan wordt de weg ons toegezegd,
door niemand nog weerlegd.
Laken 28 mei 2020, donderdag voor Pinksteren in de 7 de Paasweek.