HAAR NAAM IS MARTHA
Of ik nog effe naar ´t UZ wou komen,
zo kreeg ik deze morgen nog te horen.
De koffie was just door aan ´t lopen,
het brood in Meerbeek nog bevroren.
De dagelijkse bloeddruk pil nog ingenomen,
de ogen nog niet zo echt open.
Zo sta je daar, een zogezegde vrije dag...
Wat zeg je dan, wat moet je doen?
De ring zat vol,
´t was voor de noen.
Het kon nog effe wachten,
maar zeker geen twee nachten.
U kan het al verwachten,
de hele dag die zieke in gedachten.
Van 's morgens vroeg
tot na de zeven,
ik kon er niet meer tegen.
Ge loopt daarmee de hele dag,
een stille wenk, wat moet je doen?
Waar is ons eigenste fatsoen?
Na het gedane Meerbeeks werk
was ik al klaar voor ´t Jetse werk.
En iedereen was blij.
Een mama met een resem kids,
Dat is vandaag niet niks.
Ze stonden daar zo lief te waken bij hun moeder,
verbonden met de Hoeder.
Een mama uit de duizend,
een vrouw die wist van wat ze wou.
Ze liet zo niemand in de kou.
Na een liefdevolle babbel,
werd het ineens een beetje rustig,
ze hielden zich geduchtig.
Bij ´t zien van het potje met de ziekenolie,
ging er ineens een waas van stilte,
die overvleugelende kilte.
Haar naam is Martha, prevelde de oudste dochter.
En zo geschiede hier een wonder.
Wanneer ik haar zo’n zalvingsolie knuffel gaf,
verscheen ons Heer zo uit het graf.
En dacht,
dat is dezelfde kamer op ´t verdiep
waar papa jaren terug ontsliep.
Ge ziet, het kan verkeren.
De duivel mag zich weren.
'Wat kan ik nog voor u betekenen?',
vroeg ik nog aan die lieve mensen.
Wat mag ik u nog wensen?
Ze deden teken dat nu alles was volbracht.
Nu mag ze naar die Overmacht,
waar menigeen zo naar tracht.
Mijn dag was goed,
´t was in den hoed!
We hebben hier wat mensen
de liefde van de Heer zo mogen laten proeven,
door er gewoon te zijn,
wat delend in hun pijn.
Vandaag stond papa weer centraal
in zijn geliefde hospitaal,
dankzij een lieve vrouw die ik zo mocht gaan groeten,
opdat zij Jezus mocht ontmoeten.
Haar naam was Martha.
Dirk Vannetelbosch, Laken 10 augustus 2023
