IN MEMORIAM

IN MEMORIAM

Het stopt niet dezer dagen,

geen zonlicht mag nog dagen.

Als wij vernamen hoe vannacht,

het onheil viel, zo onverwacht,

twee mensenkindren afgeslacht.

IN MEMORIAM 1

Twee jonge mensen, met een doel voor ogen,

in deze wereld vol van onvermogen,

als wild, zo afgeschoten,

zo koud, zonder mededogen.

Het laatste wat we hoorden,

Er wordt op ons geschoten,

hun allerlaatste woorden.

Tot die fatale kogel,

hun 't zwijgen voor eeuwig op ging leggen,

zonder een afscheidswoord te kunnen zeggen.

Wij weten en beseffen,

hoe moeilijk 't uit te leggen,

wanneer we s'avonds op patrouille gaan vertrekken,

hoelang we 't nog gaan trekken.

Een zwaar beroep,

gekozen job,

het boegeroep,

de overmoed.

Die confrontatie blijft zo hard,

dat neigt verkilling van het hart.

Vanavond zijn onze gedachten,

in overvloed op zij die wachten,

op zij die niets meer gaan verwachten.

Wij denken aan diegenen die straks de nacht op gaan,

schoorvoetend, maar met vastberaden stap,

de kronkels van het levenspad.

Geen woorden, tekens zijn gepast,

wel juist een diepe buiging in ons hart,

Voor zij die dag en nacht voor ons gaan waken,

voor zij die hoongelach moeten versmaden,

voor zijn die smaad en pijn moeten verdragen.

Wees zeker dat we er nu zondag aan gaan denken,

hun aandacht laten schenken.

in stilte, in gedachte bij de hoeders van de wet,

verre van binnenpret...

Dirk Vannetelbosch, Laken, 31 januari 2022,

dramatische afloop verkeerscontrole in Rijnland-Palts

IN MEMORIAM