SCHOMMELEN TUSSEN HAAT EN LIEFDE
Ik heb het twee keer moeten lezen,
maar kan het nog niet echt verteren.
Het evangelie van vandaag,
dat blijft wat liggen op de maag.
Ge leest dat twee keer na elkaar,
en alsnog krabben in het haar.
Op 't geen Johannes ons vandaag vertelt,
wij geraken er bij uitgeteld.
Ge moet dat zelfs nu ook eens lezen,
maar 't liefst vooral na 't eten.
Ik wil uw appetijt niet storen,
wanneer ge 't nu al begint aan te boren.
Laat ons nu starten zin voor zin,
en blijven rustig mediteren,
zonder er ons aan 't ambeteren.
Dan voelen we de middenweg,
dan gaan we alweer aan het werk,
tussen de wereld en ons Kerk.
Jezus geeft ons vandaag cadeau,
dat, als wij blijven in de kou,
dat wij dan denken aan ons Heer,
die ook voor ons blijft in de weer.
Want als wij haat van buiten voelen,
dan komt de Heer er tussen roeren.
Zo gaat die schommel op en af,
van liefde, haat en zo bergaf.
Maar Hij geeft ons die kracht om door te gaan,
want zelf heeft Hij het ook doorstaan.
Zo staan wij midden in de tijd,
tussen de Kerk en wereldwijd.
Zo werden wij door Hem gekozen,
om in de wereld te verpozen.
Maar van de wereld zijn wij niet,
Wij zijn eruit gezogen,
door God eruit bewogen.
Om te getuigen in zijn naam,
de liefde tot elkanders faam.
Die faam, die roep naar d' anderen toe,
die maakt ons nooit meer levensmoe.
Dat zet ons aan, van Hem te getuigen,
dat anderen er zich toe buigen.
Ik weet, het zal niet makkelijk zijn,
wij worden eerder, proefkonijn.
Telkens opnieuw zijn wij herboren
als kind van God, opnieuw getogen.
Zo schommelen wij in zijn verbond,
zoals Kerk en Wereld het verstond.
Ik hoop, ge hebt het nu wat meer verstaan,
van 't evangelie in zijn naam.
Geloof en inzet staan centraal
Zo kunnen wij de wereld aan.
Laken, 16 mei 2020, zaterdag in de 5de Paasweek.
