Zo gaan de dagen...
Goed nieuws is er vandaag niet te vermelden,
hoe Jezus het voorzag.
Wij zijn in Hem geborgen,
hoe zwak we ook zo zijn.
Ook Judas zag de link niet, subtiel met zout en al.
Hij dacht alleen aan eten.
de rest was van geen tel.
Het brood dat Jezus reikte
ontglipte menigeen.
Wij zelf zijn onervaren en soms o zo naïef.
Wie kan Hem evenaren, zelf zij wisten het niet,
zelfs Petrus kon het niet.
Ziedaar zijn grote tranen.
De haan, het levende bewijs.
Wat moeten we nu denken
als Kerk in dit verdriet?
Vandaag, nog meer dan ooit
zijn wij om Hem bewogen in 't afscheid van een vriend.
Voor 't altaar straks wordt hij gedragen,
de koster van de grotkapel.
En op de middag aan het graf, een mama,
die ik nu niet ken.
Zo gaan de dagen deze week,
met afscheid, mensen bij de vleet.
O Heer,
geef hanen geen gehoor.
Wij vragen, zet ons op het goede spoor.
Laken, Goede dinsdag 7 April 2020
