Wat een samenloop van omstandigheden dezer dagen! De paus reist als vredesapostel naar Congo en naar Zuid-Soedan. De voorbije week werd extra aandacht besteed aan de ellendige situatie in Congo, waar de oorlog lijkt te escaleren. In de Standaardkrant schreef journalist Walter Zinzen een artikel onder de titel: ‘De kille onverschilligheid voor Congo en de Congolezen’. In Tertio verscheen een artikel van kardinaal Ambongo van Kinshasa over de vreselijke toestanden waarin de Congolezen moeten leven. De vanuit Rwanda gesteunde rebellen teisteren Oost-Congo met militair geweld, moorden en verkrachtingen als oorlogswapen. Mensen worden uit hun dorpen verjaagd. Die verschrikkingen verspreiden zich over heel Congo. De corruptie veroorzaakt een immense crisis op sociaal, economisch en humanitair vlak.
Aan het begin van de Congolese avond beluisterden wij een lied van Fabien Kuswanaki met de veelzeggende titel: ‘A quand la paix?’ Als ex-journalist zingt hij in België weerstandsliederen tegen het geweld in Congo: een vrouw op de vlucht met haar kind, verkracht; een man blijft achter en blijft hopen op vrede. Daarna volgde op YouTube de toespraak van dokter Denis Mukwege, die samen met de Iraanse Nadia Mourad in 2018 de Nobelprijs kreeg voor de Vrede. Als gynaecoloog is hij reeds geruime tijd werkzaam in Bukavu en hij behandelt er slachtoffers van seksueel geweld als oorlogswapen. Zijn getuigenis is beklijvend en zijn indringende boodschap aan de wereldleiders luidt: “Laten wij in deze situatie niet toegeven aan onverschilligheid. Onverschilligheid is het ergste wat ons kan overkomen.”
Ten diepste geraakt door het lot van de Congolezen, is Arlette Kabamba aan het werk gegaan met haar project voor ‘zelfredzaamheid van vrouwen’. Het doel bestaat erin vrouwen hun eigen plaats te geven in de samenleving en hen in staat te stellen ‘zichzelf in handen te nemen’. Het project is werkzaam in N’sele – Kinshasa en in Kikwit op een 500 km van Kinshasa. In N’sele heeft de Stichting twee percelen. Op een eerste perceel zijn allerlei voorzieningen aangebracht: een winkeltje met verse levensmiddelen, water, drank en onderhoudsproducten. Zonnepanelen werden geplaatst voor elektriciteit: er is licht, televisie en diepvriezer. Deze plek is dus operationeel. Hier worden workshops gegeven voor vrouwen om allerlei vaardigheden aan te leren. Er werd een systeem opgezet om te werken met een microkrediet. Vrouwen krijgen wat geld en het nodige materiaal. Zo kunnen zij een kleine handel beginnen om zelfgemaakte producten te verkopen. Na enkele maanden wordt het ter beschikking gestelde geld aan de Stichting terugbetaald. Op een ander perceel is het de bedoeling met allerlei kweek te beginnen: kippen, varkens, schapen en geiten. Hier zal volop maniok geteeld worden.
In Kikwit werd een terrein van 12 hectare met boerderij aangekocht. Er staan palmbomen die al volop renderen. Nieuwe aanplantingen zijn reeds gebeurd: palmbomen, maniok, maïs, bananen, zoete aardappel, soya, courgettes, pinda, avocado, koffie, thee. Het plan bestaat om hier een klein dispensarium te bouwen voor zorg. De werking en de resultaten van het project werden geïllustreerd met een powerpoint.
Iedereen genoot van het gezellige samenzijn met Congolese muziek en prachtig gezongen liederen. Arlette serveerde lekkere Congolese gerechten. De aanwezigen waren onder indruk van de creativiteit en het enthousiasme van Arlette voor haar project. Zij werd dan ook heel hartelijk gefeliciteerd voor haar groot hart.
