EEN LEVEN VAN DIENSTBAARHEID (deel 1)

Voor dit themanummer van Kerk & leven gingen wij ook op zoek naar vrouwelijke religieuzen van onze parochie.
Waardevolle mensen die nog werkzaam zijn of kunnen terugblikken op een rijk gevuld leven in dienst van de Kerk en de mensen.
Ons diep respect voor de zusters Geertrui Van der Linden, zuster Margo De Zutter, zuster Pia ’t Jampers, zuster Mia Vermeulen, zuster Lieve De Witte en zuster RitaVermeulen.

“EEN STERKE VROUW, WIE ZAL HAAR VINDEN?”

Wij, van de redactieploeg, dachten die te vinden in het klooster van de zusters van het H. Hart van Maria in Brakel. We hebben daar 4 (sterke) zusters ontmoet die nog in Stekene en Kemzeke hun sporen ruimschoots hebben verdiend…

• Zuster Geertrui Van der Linden

“Een leven van dienstbaarheid aan de Kerk en de plaatselijke christelijke gemeenschap, vertrekkend vanuit het evangelie; haar roeping (Jezus: Ik ben de weg, de waarheid en het leven) volgend en nu nog steeds gehoor gevend aan deze roeping”. Zo omschreef zuster Geertrui haar leven en werken als kloosterzuster.
Vanuit haar ervaringen in de jeugdbeweging voelde ze dat ze goed overweg kon met de jeugd, ze werd kleuterleidster en later ook juf in het lager onderwijs. Ook wer ze schoolhoofd. Maar niet enkel het lesgeven zag ze als haar taak. Ze nam zelf initiatieven om de schoolgebouwen aan te passen aan de noden van de tijd.
De “armen” waren haar sterk nabij.
Na haar ter beschikkingstelling werd ze op 55 jarige leeftijd in de congegratie noviceverantwoordelijke en vormingsverantwoordelijke. Als plaatselijke overste in Stekene en Kemzeke zette ze in voor de parochiepastoraal en werkte als hulp voor het decanaat. Ook in de bijbelgroep (Stekene) werd haar bijdrage zeer gewaardeerd.
Haar kloosterorde heeft zich als grootste taak gesteld: onderwijs, zorg voor armen, eenzamen, gevangenen, zieken en priesters. Ook daar heeft zuster Geertrui haar steentje bijgedragen bij de opvang van vreemdelingen, kledij verzamelen en sorteren (armenzorg) en kinderen ondersteunen met bijles na schooltijd.
Tevreden kijkt ze terug op hetgeen ze voor mensen heeft mogen doen. Geen enkele dienst aan mensen is haar teveel, steeds vertrekkend vanuit de twee belangrijkste opdrachten uit het evangelie.

Zuster Geertrui bedankt voor uw grote inzet en al het mooie werk dat u gedaan heeft!

De zuster wilde toch nog dit toevoegen aan ons gesprek: “Waar ik ook ben, ik koester nog altijd mijn Waaslandse roots in mijn hart!”
Mooi afscheid…

• Zuster Marga De Zutter

ZusterMarga is op 21 jarige leeftijd ingetreden in het klooster van de zusters van het Heilig Hart van Maria. Ook zij was graag in het onderwijs terecht gekomen maar het leven besliste er anders over. Haar hele kloosterleven werkte zij in de keuken aan het verzorgen van goede maaltijden voor de medezusters. Ook zij kijkt tevreden terug op dit dienstbare leven, ondanks het feit dat ze het zich totaal anders had voorgesteld als 21 jarige.

Dankjewel zuster Marga voor uw goede voorbeeld.

• Zuster Pia ’t Jampers

• Zuster Lieve De Witte omschreef haar roeping als een geleidelijk proces waarin haar roeping mocht ontwaken. Opgegroeid in een christelijk arbeidersgezin en als chiromeisje in Stekene leerde ze zichzelf te geven, vriendschap te delen en verantwoordelijkheid te nemen.

Na haar secundaire studies in het internaat van de zusters van Brakel realiseerde ze zich dat ze meer wou dan een lekenpastoraal. Op 22 jaar is ze ingetreden in de Congregatie “zusters van Maria” in  Nederbrakel.
“Onze God is een God van verrassingen” vertelde ze “en wij zijn gewone mensen met een ongewone roeping”. Als maatschappelijk assistente kreeg ze een zending bij de sociale dienst van de “Bond zonder Naam “ in Antwerpen. Pater Phil Bosmans inspireerde haar vanuit het evangelie. In het begeleiden van gekwetste mensen mocht ze ook van hen veel ontvangen. Wonen deed ze in het klooster van Kemzeke.  Zij weet dus ook wat het is om alle dagen te pendelen tussen Antwerpen en Kemzeke.  Ook de pastoor van Kemzeke kon op haar rekenen als vormselcatechist en parochieploeglid. Een fijne tijd met vele goede herinneringen aan de samenwerking met de leken aldaar. Opvang van vluchtelingen, solidariteit en gastvrijheid werd een blijvend accent in haar leven.
In 2004 verhuisde ze naar het huis in de Tuinwijklaan in Gent en werd provinciaal overste. In deze gemeenschap leven ze met 4 zusters en staan ten dienste van mensen in een acute nood.
Met dankbaarheid kijkt ze terug op de vele mooie dingen die ze voor mensen mocht doen met de steun en kracht van hierboven. Dienstbaar mogen zijn aan de mensen maakt gelukkig.
Waar liefde een kans krijgt, daar krijgt Jezus boodschap handen en voeten.
Dank u wel zuster Lieve voor al uw goede werk.

•  Zuster Rita Vermeulen wist al vrij vroeg dat het kloosterleven haar aansprak. Na drie jaar internaat bij de zusters van Maria in Brakel is ze in 1973 ingetreden. Na haar noviciaat werd ze direct uitgezonden naar Kemzeke en is daar 15 jaar in de lagere school en in de parochiepastoraal dienstbaar geweest. Na een aantal jaren Nederbrakel, Maarkedal, kwam ze ook naar Gent. Administratie is haar sterke kant, catechese, bloemschikken en vooral mooie liturgische diensten verzorgen is haar passie. Koken voor de ganse gemeenschap, de priesters  incluis is een taak die ze graag op zich nam. Ze kijkt dankbaar terug op haar tijd in Kemzeke en op haar religieus leven in gemeenschap wat bij haar, net zoals bij zuster Lieve, steunt op drie grote pijlers * verbonden met God * gebed, * inzet en betrokkenheid ten dienste van de mensen, wie zij ook zijn.

Dank je wel zuster voor de mooie dingen die u realiseerde in uw leven ten dienste van de mensen.

(Rita en Godelieve)

• Zuster Helena - Lisette De Vos