Op donderdagmiddag 12 juni kwamen we met de bewoners van wzc Vlashof samen in gebed. We stonden stil bij het feest van Pinksteren, dat het voorbije weekend in onze kerken werd gevierd.
Pinksteren doet ons denken aan de komst van de Heilige Geest over de leerlingen. Maar hoe kunnen we ons die Geest eigenlijk voorstellen? Iets dat je niet kunt vastpakken of zien, is moeilijk onder woorden te brengen. In de homilie werd verwezen naar enkele kunstwerken waarin kunstenaars een poging deden om de Heilige Geest uit te beelden: als een vlam boven de hoofden van de leerlingen, als een duif, of als een spookachtige gedaante... Goede pogingen, maar eigenlijk zegt het pinksterevangelie ons precies waar het om draait.
Pinksteren is het moment waarop het verhaal van Jezus’ kerk begint. Het is het ontvangen van kracht – het vuur in jezelf – doordat je je diep geraakt weet door Jezus’ inspirerende leven, gedragen door een God die liefde is. De leerlingen overstegen hun teleurstelling en voelden zich, net als Jezus, intens vervuld van die goddelijke liefde. Zo sterk zelfs, dat ze niet anders konden dan erover getuigen. Ze hadden alleen dat laatste extra duwtje nodig: de kracht van de Geest, die hen over de drempel hielp.
Sinds hun getuigenis zijn mensen blijven vertellen over Jezus, en telkens weer slaagden ze erin anderen te begeesteren met zijn boodschap.
En ook nu is het verhaal nog lang niet uitverteld. Ook wij delen als christenen in dezelfde opdracht als de leerlingen destijds. De tijdgeest mag dan kritischer zijn, toch mogen we – net als zij – de moed niet laten zakken. Daarom vieren we Pinksteren: om ons te herinneren aan het begin van Jezus’ kerk, én aan dat laatste duwtje in de rug dat we soms nodig hebben.
Want of we nu jong of oud zijn, dat maakt niet uit: iedereen is geroepen om te vertellen, te getuigen van Jezus’ boodschap en van Gods droom voor de mensheid: een plek waar liefde, vrede en gelijkheid volop mogen bloeien.
Met die hoopvolle boodschap deelden we met de bewoners in woord en brood. Opdat Gods liefde in hen mag neerdalen als een vurige kracht – een kracht die hen doet getuigen van Zijn liefde en hen de weg van Jezus laat blijven bewandelen, wat er ook op hun pad mag komen.
Dank aan allen die deze gebedsdienst mogelijk maakten en zorgden voor ondersteuning. Het is steeds weer fijn om samen te komen en te vieren rond Jezus, onze Heer. Juist op zulke momenten voelen we de gensters van de Heilige Geest, en putten we kracht als pelgrims van hoop.
