Een Italiaanse gevangene schreef ooit op de muur van zijn cel: ... senza una mama la vita hano senso ... of ... zonder moeder heeft leven geen zin. De christelijke liturgie heeft Maria in de loop der tijden een speciale plaats gegeven. We kennen Maria in het evangelie als een ietwat timide vrouw. Denken we maar aan de bruiloft van Kana: ... doe maar alles wat Hij zegt ... fluistert Maria de dienaars in het oor. Maria treedt bijna enkel in de coulissen op, maar ze is wel degelijk aanwezig is op de cruciale momenten, zelfs onder het kruis. Net wat we van een moeder verwachten. Na het Concilie van Efeze (431) kreeg Maria officieel de titel “Moeder van God”. De eeuwen daarna stelde de kerk het ene Mariafeest na het ander in. De christen gemeenschap had Maria ondertussen al lang omarmd als de universele moederfiguur.
Aan het altaar van de Heilig Kruiskerk in Stekene staat het houten beeld dat E.H. Honoré Verhelst schonk aan onze parochie, toen hij hier onderpastoor was. De mantel die Godelieve harmonisch rond Maria drapeerde heeft ook een historische betekenis. Het is de mantel die rond een Mariabeeld werd gehangen. Het beeld werd gedragen door jonge (maagdelijke!) meisjes van de boerenjeugd toen de processie in de jaren zestig door de straten van Stekene trok. De mantel is niet louter een versiering, maar symboliseert eveneens de moederlijke zorg. Al van in de Middeleeuwen was de mantel van rechtswege een beschermplaats. Mensen op de vlucht bijvoorbeeld konden ‘mantelasiel’ krijgen vanwege personen met aanzien. Voorname vrouwen konden deze functie op zich nemen.
Heden ten dage kennen we mantelzorg als een belangloze inzet voor mensen met een beperking, door ziekte, handicap of leeftijd. Mantelzorg kan ook een eenvoudig luisterend oor zijn voor wie nood heeft aan warme nabijheid.
Vlaanderen telt tienduizenden mantelzorgers. Wij willen hen huldigen met Maria’s mantel.
