HOMILIE IN DE PAROCHIE HEILIGE HELENA
Eenentwintigste zondag door het jaar – 21 augustus
“Zijn het er weinig die gered worden?” (Lucas 13, 22-30)
‘Spant u tot het uiterste in om door de nauwe deur binnen te komen’, vraagt Jezus ons in het evangelie van deze zondag. Dit klinkt wel erg streng en hard.
Het is het antwoord van Jezus op de vraag: ‘Behoor ik tot de mensen die gered worden?’ Anders gezegd: ‘Kan ik, zal ik gelukkig worden?’
Zeker als we wat ouder worden stellen we ons vragen over geluk en gezondheid, niet alleen voor ons maar ook voor onze kinderen en kleinkinderen. Er is een zekere angst voor de toekomst.
Bijkomend is er de vraag: ‘Zullen we veel moeten lijden?’
We hebben het echt niet altijd allemaal zelf in de hand maar doen we, waar we kunnen, voldoende ons best het heft in handen te nemen zoals Jezus ons voortdurend vraagt?
Lucas wil vanuit zijn pastorale bezorgdheid in dit schriftverhaal de parochianen aansporen de weg van Jezus te volgen, een weg van vrede en gerechtigheid.
Daarom haalt Lucas de woorden van Jezus aan en zegt:
‘Span u in tot het uiterste om door de nauwe deur te gaan.’
Het is eigenaardig dat in deze schriftlezing over een nauwe deur gesproken wordt terwijl in de openbaring staat dat Jezus de deur is die altijd voor iedereen open staat, er staat zelfs dat Jezus de deur die wij gesloten hebben weer openmaakt.
De waarschuwing die in deze lezing gegeven wordt is dat we ons niet in slaap mogen laten wiegen en proberen de strijd en de tegenspraak in de wereld aan ons voorbij te laten gaan. Laten we ons niet wentelen in zelfgenoegzaamheid want dan zal de deurdoorgang, onze deurdoorgang, eng of gesloten zijn.
Maar laten wij naar Jezus voorbeeld de deur naar ons hart voor iedereen openhouden, zo zal er zeker nadien een open deur bij God zijn.
Laten wij leven volgens Jezus voorbeeld en proberen een deur te zijn:
- een deur die gesloten is voor haat en nijd, maar geopend voor schenken en geven.
- een deur, die kou en vorst wil afweren, maar die wil beschutten en ontmoeten.
- een deur die gesloten is voor ik zucht en geopend voor liefde en begrip.
- een deur, die God een thuis geeft bij mij, en aan mijn naasten liefde, tijd en geborgenheid.
Dan zullen wij eens het woord van Jezus horen:
Treed binnen in de vreugde des Heren.
Geert
Diaken (Inspiratie bij Joost Jansen, o.praem)
