De Internationale Dag van de Verdraagzaamheid (International Day for Tolerance) vindt, zoals elk jaar, plaats op 16 november. Op deze dag wordt wereldwijd stilgestaan bij het belang van verdraagzaamheid, respect voor de overtuigingen en rechten van anderen, en het vieren van culturele verschillen.
Deze dag werd in 1996 ingesteld door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties als vervolg op het door de UNESCO uitgeroepen ‘Jaar van de Verdraagzaamheid’ in 1995.
Het idee kwam voort uit een groeiend besef dat tolerantie en wederzijds begrip essentieel zijn voor het behoud van vrede en stabiliteit in een steeds meer geglobaliseerde wereld.
We leven in moeilijke tijden. Tijden waarin we elkaar niet altijd even goed waarderen. Best begrijpelijk. We leven in een klein land met veel inwoners. We hebben inwoners van maar liefst 173 verschillende nationaliteiten. Dat betekent veel verschillen in cultuur en leefgewoonten, en dat kan leiden tot spanningen die soms hoog op kunnen lopen.
Wereldwijd trouwens ook. Samenlevingen worden steeds diverser, maar intolerantie neemt op veel plaatsen toe. De Verenigde Naties hebben de Internationale Dag van de Verdraagzaamheid opgericht om te zorgen dat we ons die dag meer verbonden weten, en dat er meer begrip is voor elkaar.
De Internationale Dag van de Verdraagzaamheid (zondag 16/11) nodigt ook parochies uit om na te denken over de kracht van tolerantie in een diverse wereld.
Deze dag biedt ons de gelegenheid om ons te bezinnen over de verdraagzaamheid binnen onze eigen parochiegemeenschap. Verdraagzaamheid is nodig om een warme omgeving te vormen waar iedereen zich welkom voelt.
We kunnen ons de volgende vragen stellen:
-Is onze parochie een plek waar iedereen, ongeacht afkomst, cultuur of achtergrond, zich thuis voelt?
-Worden er maatregelen genomen om de drempel te verlagen, bijvoorbeeld door meertalig te zijn of activiteiten te organiseren die gericht zijn op verschillende bevolkingsgroepen?
- Hebben leden van verschillende achtergronden de mogelijkheid om actief deel te nemen aan de activiteiten en besluitvorming binnen de gemeenschap?
- hoe groeien we naar een besef dat verdraagzaamheid niet enkel een ideaal is om naar te streven, maar iets dat geïntegreerd moet zijn in ons samenzijn om te blijven bouwen aan een vredevolle en welvarende toekomst voor ALLEN.
Het is belangrijk om als parochie actief te werken aan een cultuur van verdraagzaamheid, waar gesprekken plaatsvinden en waar verschillen als kracht worden gezien. Dit kan niet alleen bijdragen aan een hechtere gemeenschap, maar ook een ruimte creëren voor heling en begrip in een wereld die vaak wordt gekenmerkt door verdeeldheid.
En wat kunnen wij zelf doen?
Het is nodig dat we ons bewust zijn van onze manier van communiceren. Een niet-polariserende communicatie kan je aanleren.
Enkele tips:
-Denk na over hoe je iets gaat formuleren. Pas op voor aangeleerde vooroordelen.
-Vermijd absolute taal en veralgemeningen. Gebruik geen woorden zoals ‘compleet, altijd, nooit, elke dag, voortdurend …’. Zo maak je je boodschap al een stuk milder.
-Schrijf geen specifieke doelgroepen aan. Dat versterkt polarisatie. Hou je boodschap algemeen.
-Denk na over de beelden die je kiest in je communicatie. Let op voor stereotypen.
Ook op de startavond van Welzijnszorg kwam het thema van verdraagzaamheid en communicatie aan bod. Het was een werkwinkel met als titel: ‘Hoe bied je een tegenstem’
We werden uitgedaagd om op zoek te gaan naar oplossingen voor bepaalde situaties waarbij je een verschillende mening hebt dan degene die tegenover je staat. Het is heel menselijk om te proberen de ander van je eigen gelijk te overtuigen. Maar daar kom je nergens mee. Het is beter als je de ander de ruimte laat, dat hij zich gerespecteerd voelt, dat hij mag zijn wie hij is. Jouw ‘tegenstem’ zal dan anders binnenkomen en geen conflict oproepen, maar een oproep zijn tot wederzijds begrip.
Door kleine daden van verdraagzaamheid in ons dagelijks leven te integreren, kunnen we bijdragen aan een positieve verandering. (Geert Leenknegt, pastoor-moderator van de parochie Buggenhout-Lebbeke)
Laten we samen een pad bewandelen dat gekenmerkt wordt door dialoog, sociale samenhang en wederzijds begrip.
Ik wens het u allen toe.
Karien
