Homilie door mgr. Luc Terlinden, uitgesproken op het Te Deum van 15 november 2023
“Zalig die vrede brengen”. Hoe kunnen wij deze woorden vandaag verstaan? Zijn ze niet louter illusie? Waar is de vreugde van de vrede? En waar zijn de vredestichters? Welke hoop is er voor de slachtoffers van terrorisme, voor gijzelaars, of voor de onschuldige kinderen en ouderen die getroffen worden door bombardementen?
Angst, pijn en wanhoop schijnen de plaats te hebben ingenomen van vreugde en vrede...
Een eerste antwoord op dit geweld ligt in de oproep tot dialoog, respect en solidariteit. Door de tijd heen hebben we internationale wetten ontwikkeld. Zoals het oorlogsrecht en meer recentelijk het humanitair recht om het geweld te verminderen en de levens van onschuldige slachtoffers beter te beschermen. Diplomatie en instellingen zoals de Verenigde Naties vervullen ook een cruciale rol. Bovendien zijn er talloze initiatieven van burgers en organisaties die ons bewust maken van de schande van geweld en onrecht als basis voor oorlogen en spanningen.
Als we verder willen gaan in de preventie van oorlog en geweld, moeten we ook werken aan gerechtigheid tussen volken en mensen. Zonder gerechtigheid geen vrede! Gerechtigheid tussen landen en volken begint met een eerlijke verdeling van rijkdom en natuurlijke hulpbronnen in de wereld. De brief van paus Johannes XXIII, Pacem in Terris, zestig jaar geleden, benadrukte al het belang van gerechtigheid bij het opbouwen van vrede tussen volken, naast waarheid, broederlijke liefde en vrijheid.
Maar we zien ook duidelijk dat de beste bedoelingen ter wereld niet voldoende zijn om vrede te stichten.
Instellingen en internationaal recht alleen kunnen ze ook niet garanderen. Vrede is alleen mogelijk als we in staat zijn de beste waarden en idealen te ondersteunen die de basis vormen van onze democratieën: vrijheid, solidariteit, welwillendheid, rechtvaardigheid, respect voor de waardigheid van de mens...
(Lees verder onder de foto)