We zitten op dag 15 van ons traject. Er is al een groot deel van de weg afgelegd. We staan vandaag terug stil bij de dynamiek die woorden willen teweeg brengen. Hoe ze ons dichter brengen bij de werkelijkheid waarover ze het hebben, maar hoe ze die tegelijk ook verbergen omdat ze deze nooit helemaal kunnen uitdrukken. Woorden houden ons gaande, ze zorgen dat ons denken soepel blijft, ze verlangen dat we verder gaan dan henzelf. Het thema van deze dag is voorbij het woord.
Hierbij alvast wat inspiratie voor onderweg: Een genetische eigenschap van woorden is dat ze een grote nederigheid bezitten: ze zijn zich er fundamenteel van bewust dat ze nooit op hun eentje datgene kunnen uitdrukken wat ze beschrijven. Ze beseffen dat dit zelfs niet zou lukken als alle woorden zouden samenspannen. Ook dan zou de uitdrukking van de werkelijkheid nooit de werkelijkheid zelf kunnen omvatten. Woorden kunnen de werkelijkheid niet vervangen. Ze helpen ons om ons oor op vele verschillende manieren te luisteren te leggen op de plek die hen vooraf gaat.
